Przedsiębiorcy nie będą musieli czekać na zmianę ustawy o VAT, aby kupić samochody z pełnym odliczeniem VAT. Dilerzy już przygotowali dla nich odpowiednią ofertę. Umożliwił to [b]wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 22 grudnia ubiegłego roku w sprawie Magoora sp. z o.o. (C-414/07)[/b] oraz przygotowane na jego podstawie [b]wyjaśnienia ministra finansów z 13 lutego 2009 r. (PT3/812/4/15/CZE/09/185)[/b].

[srodtytul]Kombi może być ciężarówką[/srodtytul]

To dobra informacja dla firm. Na pełnym odliczeniu VAT można bowiem wiele zyskać. Za samochód kombi średniej klasy trzeba zapłacić około 100 tys. zł. Przy tej cenie pojazdu VAT to ponad 18 tys. zł. Przepisy, które można znaleźć w obecnym brzmieniu ustawy, pozwalają odliczyć tylko 6 tys. zł. Jednak, powołując się na wyrok ETS i pismo MF, przedsiębiorca może rozliczyć cały VAT z faktury za samochód. Musi jedynie wybrać model, który spełnia kryteria obowiązujące w starej ustawie o VAT w brzmieniu na 30 kwietnia 2004 r.

Co to oznacza w praktyce? [b]Trzeba kupić samochód z homologacją ciężarową, czyli tzw. auto z kratką. Dodatkową korzyścią będzie możliwość odliczania VAT z faktur za paliwo.

Niestety, są też wady.[/b] Trzeba liczyć się z tym, że samochodem będą mogły podróżować cztery, a nie pięć osób. Jest to jednak niewielka cena za bardzo istotne oszczędności podatkowe.

[srodtytul]Dochodowe bez zmian[/srodtytul]

Wyrok ETS kwestionujący prawo polskiego fiskusa do wprowadzania po 30 kwietnia 2004 r. dalszych ograniczeń w odliczaniu VAT przy zakupie samochodów osobowych nie wpływa na przepisy o podatku dochodowym dotyczące tych pojazdów. Tu polski ustawodawca nie musi bowiem brać pod uwagę prawa europejskiego, bo nie reguluje ono problematyki zaliczania wydatków do kosztów czy zasad amortyzacji. Przy rozliczaniu PIT i CIT nadal obowiązuje więc dotychczasowa definicja samochodu osobowego, czyli kryteria takie same, jak w obecnym brzmieniu ustawy o VAT.

Oznacza to, że [b]firma, która kupi samochód typu kombi z homologacją ciężarową, dla celów podatku dochodowego musi traktować go jak auto osobowe[/b]. Nie ma więc prawa zastosowania jednorazowej amortyzacji. Przepisy, które jej dotyczą, nie pozwalają bowiem zaliczyć od razu do kosztów wartości samochodów osobowych. Nie będzie także możliwe skrócenie okresu amortyzacji poprzez zastosowanie degresywnej metody jej naliczania.

[b]Z punktu widzenia podatku dochodowego nadal korzystniej jest więc kupić samochód typu pikap niż kombi z kratką.[/b] Wtedy bowiem jego wartość można od razu zaliczyć do kosztów, korzystając z jednorazowej amortyzacji. W czasie kryzysu gospodarczego nie zawsze jest to jednak istotne. Przyspieszona amortyzacja przynosi bowiem korzyści tylko firmie osiągającej dochód. Gdy ponosi ona stratę, nie ma sensu z niej korzystać, nawet gdy firma ma taką możliwość.

Dużo istotniejsze jest inne ograniczenie zawarte w przepisach o podatku dochodowym. Firma, która kupuje samochód osobowy droższy niż 20 tys. euro, nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji od wartości początkowej samochodu osobowego przekraczającej tę kwotę. Przepisy nie pozwalają także na zaliczenie do kosztów podatkowych części składki na ubezpieczenie samochodu osobowego liczonej od wartości przekraczającej 20 tys. euro. Wysoki kurs euro powoduje jednak, że i te przepisy nie są tak istotne, jak jeszcze było przed rokiem.

[srodtytul]Używane z odliczeniem VAT[/srodtytul]

Wyrok ETS z 22 grudnia 2008 r. jest także istotny dla przedsiębiorców, którzy planują zakup samochodu używanego. W takiej sytuacji warto poszukać auta z homologacją ciężarową. Dzięki temu możliwe będzie odliczenie VAT z faktury zakupu oraz rozliczanie tego podatku zawartego w cenie paliwa.

Jednocześnie przy nabyciu auta z drugiej ręki nie są już istotne ograniczenia zawarte w przepisach o podatku dochodowym. Cena takiego samochodu nie będzie bowiem przekraczać 20 tys. euro. Ponadto można skrócić okres amortyzacji do dwóch i pół roku ze względu na to, że będzie to używany środek trwały. Przed kupnem takiego samochodu trzeba jednak sprawdzić, czy poprzedni właściciel nie zdemontował kratki i nie zmienił homologacji na osobową.

[ramka][b]Przykład[/b]

Firma planuje zakup dwóch nowych aut typu kombi. Cena netto rozważanych modeli to około 100 tys. zł. Jeśli podatnik zdecyduje się na model z homologacją osobową, to przy nabyciu każdego z samochodów odliczy tylko 6000 zł. Podatek należny zostanie więc zmniejszony tylko o 12 tys. zł. Gdy firma zdecyduje się na samochód z kratką, to odliczy cały VAT, czyli w sumie 44 tys. złotych. Ponadto przy ich eksploatacji będzie mogła rozliczać VAT z faktur za paliwo.

Należy jedynie pamiętać, że z punktu widzenia podatku dochodowego samochód z homologacją ciężarową niczym nie różni się od wersji osobowej.

W obu przypadkach odpisy amortyzacyjne trzeba będzie naliczać przy zastosowaniu stawki metody liniowej (przepisy wykluczają jednorazową lub degresywną amortyzację samochodów osobowych). Konieczne będzie także pamiętanie, że część amortyzacji i składek ubezpieczeniowych nie będzie mogła być zaliczona do kosztów podatkowych.[/ramka]

[ramka][b]Wystarczy spełnić stare warunki[/b]

Wyjaśnienia ministra finansów z 13 lutego 2009 r. (PT3/812/4/15/CZE/09/185) potwierdzają, że firma może odliczyć VAT, jeśli samochód nie podlega ograniczeniom według:

- przepisów obowiązujących 30 kwietnia 2004 r. (stara ustawa o VAT) lub

- wzoru Lisaka (pierwotne brzmienie nowej ustawy o VAT), lub

- obecnych regulacji.

Wystarczy spełnienie jednego z wymienionych kryteriów (najkorzystniejszych dla firmy). Zwykle są to warunki wynikające ze starej ustawy o VAT.[/ramka]

[ramka][b]Jak zmieniały się przepisy[/b]

[b]Kryteria obowiązujące 30 kwietnia 2004 r. [/b]

Podatnicy nie mogą odliczyć VAT przy nabyciu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, z wyjątkiem przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika.

[b]Wzór Lisaka[/b]

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność,

n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

– kwotę podatku naliczonego stanowi 50 proc. kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca

– nie więcej jednak niż 5000 zł.

[b]Obecne przepisy (te kryteria obowiązują w podatkach dochodowych)[/b]

W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 proc. kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6000 zł.

Ograniczenie to nie dotyczy:

- pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

- pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 proc. długości pojazdu (dla tej proporcji przyjmuje się, że długość pojazdu to odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków);

- pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

- pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

- pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o rodzajach przeznaczenia wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o VAT (agregat elektryczny [spawalniczy], bankowóz, pojazd do prac wiertniczych, koparka, koparkospycharka, ładowarka, oczyszczanie dróg, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, pomoc drogowa, pojazd zimowego utrzymania dróg, żuraw samochodowy, samochód pogrzebowy);

- pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej dziesięciu osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

- przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest: odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i gdy te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.[/ramka]

masz pytanie, wyślij e-mail do autora: [mail=k.pilat@rp.pl]k.pilat@rp.pl[/mail]