[b]– Nasz pracownik pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy. Od kilku miesięcy przebywa na zwolnieniach lekarskich. Jaki okres zasiłkowy go obowiązuje? Czy dostanie świadczenie rehabilitacyjne? Kiedy możemy go zwolnić?[/b] – pyta czytelniczka DOBREJ FIRMY.

Pracujący renciści korzystają z nieco krótszej ochrony zatrudnienia niż pozostali pracownicy. Wszystko dlatego że nie przysługuje im świadczenie rehabilitacyjne.

[srodtytul]Chorobowe tak, rehabilitacja – nie [/srodtytul]

Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. [b]Należy się przez okres trwania tej niezdolności, nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w czasie ciąży, to nie dłużej niż przez 270 dni. [/b]

Takie limity okresów zasiłkowych wskazuje art. 8 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link], dalej ustawa zasiłkowa.

Obowiązują one również pracownika uprawnionego do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do emerytury. Może on, w czasie trwania stosunku pracy, pobierać zasiłek chorobowy, aż do wyczerpania okresu zasiłkowego. Po ustaniu stosunku pracy nie będzie miał już do niego prawa (art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej).

[b]Taki zatrudniony nie może natomiast otrzymać świadczenia rehabilitacyjnego. Nie przysługuje ono bowiem osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do emerytury[/b] (art. 18 ust. 7 ustawy zasiłkowej).

[srodtytul]Koniec zatrudnienia [/srodtytul]

[b]Jeżeli pracownik rencista wyczerpie okres zasiłkowy i będzie nadal niezdolny do pracy, pracodawca może rozważyć rozwiązanie z nim umowy o pracę na podstawie art. 53 k.p.[/b] Przepis ten daje możliwość rozstania bez wypowiedzenia, gdy pracownik nie pracuje z racji choroby dłużej niż:

- trzy miesiące – gdy był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż sześć miesięcy,

- okres pobierania zasiłków chorobowych (łącznie z wynagrodzeniem za czas choroby) – jeśli z danym pracodawcą łączy go stosunek pracy od co najmniej sześciu miesięcy lub niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.

Ponieważ maksymalny okres zasiłkowy trwa 182 dni (a jedynie w przypadku gruźlicy lub w czasie trwania ciąży 270 dni), pracodawca może, bez wypowiedzenia, rozwiązać umowę o pracę z pracownikiem, który wyczerpał wyżej podany okres i jest nadal niezdolny do pracy, ale nie dostarczył zaświadczenia o dopuszczeniu do pracy od lekarza medycyny pracy.

[b]Ochroną przez dalsze trzy miesiące, czyli 90 dni, są objęci pracownicy, którzy otrzymali decyzję ZUS o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego.[/b]

Ponieważ zatrudniony, będący rencistą, po wyczerpaniu okresu zasiłkowego nie otrzyma świadczenia rehabilitacyjnego, nie skorzysta z dalszego trzymiesięcznego okresu ochronnego. Może być zatem zwolniony w trybie art. 53 k.p., po wyczerpaniu pełnego okresu zasiłkowego (182 lub 270 dni).

Jego szef może, ale nie musi skorzystać z tego uprawnienia. Jeżeli się z nim nie rozstanie, lecz będzie czekał na jego powrót do pracy, pracownik ten nadal będzie pozostawał w stosunku pracy, ale bez prawa do wynagrodzenia, jak również bez prawa do świadczeń chorobowych.

Jego nieobecność w pracy powinna być potraktowana jako nieobecność usprawiedliwiona niepłatna i podana w raporcie ZUS RSA z kodem przerwy w opłacaniu składek 151.