Od 20 września 2008 roku, zgodnie ze [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=299551]znowelizowaną ustawą o swobodzie działalności gospodarczej[/link], przedsiębiorcy niezatrudniający pracowników mają możliwość czasowego zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.
Wraz z wprowadzeniem tej instytucji ustawodawca znowelizował przepisy ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) i prawnych (ustawa o CIT) dotyczące amortyzacji podatkowej. Zgodnie z art. 22c pkt 5 ustawy o PIT i art. 16c pkt 5 ustawy o CIT składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po tym, w którym zawieszono tę działalność.
W okresie zawieszenia działalności przedsiębiorca nie może osiągać bieżących przychodów z tej działalności, dopuszczone jest natomiast m.in. wykonywanie wszelkich czynności niezbędnych do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
W przypadku zawieszenia działalności należy zatem w każdej sytuacji określić, czy dany składnik majątku nie będzie wykorzystywany – wyłączenie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych dotyczy bowiem tylko i wyłącznie takich składników, zaś nadal możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych, które będą w tym okresie używane.
Warto także zwrócić uwagę, że analogiczne rozwiązanie od dawna funkcjonuje odnośnie składników majątkowych niewykorzystywanych ze względu na zaprzestanie działalności, w której były używane. Obie regulacje mogą się okazać interesujące w dobie obecnego kryzysu finansowego – zaprzestanie amortyzacji powoduje bowiem przesunięcie rozpoznania kosztu podatkowego na przyszłość, czyli (miejmy nadzieję) lepsze czasy dla przedsiębiorców.
[i]Autor jest starszym konsultantem w Dziale Doradztwa Podatkowego [/i]
