Zazwyczaj pracodawcy nie mają kłopotów z ogólnymi zasadami delegowania podwładnych w podróż służbową. Gorzej jednak radzą sobie z własnymi obowiązkami i uprawnieniami pracowników w nietypowych sytuacjach. A tych przy delegacjach bywa sporo. Opisujemy je i wyjaśniamy te wątpliwości. Zasadniczo można je podzielić na trzy grupy: ogólnoprawne, finansowe oraz dotyczące szczególnych grup zatrudnionych.
Przy delegacjach służbowych podstawowe akty to rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie:
- wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (DzU nr 236, poz. 1990 ze zm., dalej rozporządzenie o podróżach krajowych),
- wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (DzU nr 236, poz. 1991 ze zm., dalej rozporządzenie o podróżach zagranicznych).
Ponadto do rozliczenia kosztów przejazdów lokalnych służy:
- rozporządzenie ministra infrastruktury z 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (DzU nr 27, poz. 271 ze zm., dalej rozporządzenie o stawkach).
