Tak stwierdził ZUS w decyzji ?nr 1143/2014 z 8 października ?2014 r. (WPI/200000/ 43/1143/ 2014).

Wnioskodawca zwrócił się do ZUS o wydanie indywidualnej interpretacji w sprawie odprowadzenia składek od odszkodowania wypłaconego z tytułu naruszenia zasad równego traktowania. Wyrokiem sądu rejonowego został zobowiązany do zapłaty takiego odszkodowania na rzecz powódki wraz z należnymi odsetkami ustawowymi. Jako podstawę prawną zasądzonego odszkodowania sąd rejonowy wskazał dyspozycję ?art. 183d kodeksu pracy. Przepis ten stanowi, że osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie odrębnych przepisów. Sąd rejonowy uznał, że powódka wykazała, iż kobiety wykonujące pracę na tym samym stanowisku uzyskiwały wyższe wynagrodzenie od niej, ?i zasądził na jej rzecz kwotę tytułem nierównego traktowania ?w zatrudnieniu.

Wnioskodawca poinformował, że wypłacił powódce odszkodowanie po potrąceniu składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Nabrał jednak wątpliwości, czy jako płatnik składek w ogóle miał obowiązek potrącić od niego składki na ubezpieczenia społeczne. Przedstawił własne stanowisko, że przychód ten nie został wyłączony z podstawy wymiaru składek treścią rozporządzenia MPiPS z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, ?poz. 1106 ze zm.) i wobec tego stanowi podstawę oskładkowania. ZUS podzielił stanowisko przedsiębiorcy.

Marcin ?Wojewódka, radca prawny ?w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka ?i Wspólnicy sp.k.

Należy się zgodzić ze stanowiskiem ZUS. Zgodnie z dyspozycją art. 18 ?ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z 13 października 1998 r.  o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 powołanego rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód ?w rozumieniu przepisów ustawy ?o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia ?w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Za przychody ze stosunku pracy uważa się zaś wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat ?i świadczeń.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy ?z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Wskazane rozporządzenie nie zawiera w katalogu przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek odszkodowań dla pracowników z tytułu nierównego traktowania w zatrudnieniu. A takie właśnie odszkodowanie otrzymała pracownica. Jest to zatem dla niej przychód, od którego należy odprowadzić składki na ubezpieczenia społeczne. Wypłaty z tytułu odszkodowania za naruszenie zasad równego traktowania (art. 183d k.p.) nie są bowiem wymienione ?w rozporządzeniu.

Katalog świadczeń zwolnionych ?z oskładkowania zawarty w § 2 rozporządzenia jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że tylko te świadczenia, które zostały tam wymienione, są wyłączone ?z obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne.

Oskładkowanie odszkodowania może budzić pewne kontrowersje, szczególnie w momencie, kiedy nie ma jednoznacznego wyłączenia ?z katalogu świadczeń zwolnionych ?z oskładkowania. W § 2 ust. 3 przytoczonego rozporządzenia są wymienione odszkodowania, ale inne niż z tytułu naruszenia zasad równego traktowania. Nie można więc domniemywać, że pracodawca nie musi odprowadzić składek od takiej wypłaty.