W sobotę wchodzi w życie ustawa o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020. Stanowi ona fundament realizacji umowy partnerstwa zawartej pomiędzy Polską a Unią Europejską, wskazującej, w jaki sposób mogą być wydawane unijne pieniądze w nadchodzących latach.
Ustawa określa, jak ma wyglądać system instytucjonalny, na którym opierać się będzie wydawanie unijnych pieniędzy. Wprowadza zasady rozliczeń z Komisją Europejską, przeprowadzania kontroli, wykrywania nieprawidłowości i dokonywania korekt finansowych, a także monitorowania efektów projektów prowadzonych dzięki unijnemu wsparciu.
Określa także zasady wyboru projektów, przewidując zarówno tryb konkursowy, jak i pozakonkursowy. Daje wytyczne, w jaki sposób takie konkursy mają być przeprowadzane (określa np. wymagania co do terminów, zakresu regulaminów), oraz ustala zasady procedury odwoławczej, z której będą mogły skorzystać osoby niezgadzające się z oceną ich wniosku o dofinansowanie. Ustawa daje także zielone światło ministrom do wydawania aktów prawnych dotyczących pomocy publicznej, co jest szczególnie istotne dla przedsiębiorców czekających na pierwsze konkursy na unijne dotacje.
Budując wspomniany system instytucjonalny, ustawa wskazuje na instytucje zarządzające, pośredniczące i wdrażające. Funkcję tych pierwszych będą sprawowały zarządy województw – dla programów regionalnych, oraz minister właściwy ds. rozwoju regionalnego dla tzw. programów krajowych (np. programu „Inteligentny rozwój"). Do nich będzie m.in. należało przygotowanie propozycji kryteriów służących wyborowi projektów oraz podpisywanie z wnioskodawcami umów o dofinansowanie inwestycji. Zarządzający część swoich zadań będą mogli przekazać wspomnianym instytucjom pośredniczącym i wdrażającym.
Przepisy uwzględniają także nowe zasady prowadzenia polityki spójności, przewidując przeniesienie z poziomu Komisji Europejskiej na poziom państwa członkowskiego (w Polsce zajmować się tym będzie minister właściwy ds. rozwoju regionalnego) procesu tzw. desygnacji, czyli potwierdzania, że instytucje zajmujące się wdrażaniem programu operacyjnego mają odpowiednie warunki, żeby robić to prawidłowo.
podstawa prawna: ustawa z 11 lipca 2014 r. DzU z 29 sierpnia, poz. 1146
