Niejednokrotnie się zdarza, że pracownik, rozemocjonowany decyzją szefa o natychmiastowym zakończeniu współpracy, w odwecie usuwa ważne dane ze służbowego komputera. ?W konsekwencji pracodawca może utracić np. istotne informacje o strategicznych klientach czy projektach.

Abstrahując od tego, że takie złośliwe zachowanie potencjalnie naraża zakład na straty finansowe, związane choćby z koniecznością odzyskania tych danych, to przede wszystkim stanowi przestępstwo określone ?w art. 268 § 2 k.k. Pracownik – zarówno obecny, jak i były – nie jest uprawniony do ich usuwania.

Tylko na wniosek

Ściganie tego czynu zabronionego następuje wyłącznie na wniosek pokrzywdzonego. W tym zakresie były pracodawca nie może liczyć na inicjatywę organów ścigania.

Szef zdeterminowany na pociągnięcie byłego podwładnego do odpowiedzialności karnej, powinien w zawiadomieniu o możliwości popełnienia ww.  przestępstwa wskazać jego imię, nazwisko i adres, ?a także dokładnie opisać zarzucany mu czyn oraz przytoczyć dowody na jego popełnienie (art. 304 § 1 k.p.k.). Konieczne jest również zgłoszenie wniosku o ściganie tego przestępstwa >patrz wzór zawiadomienia.

Szkoda do naprawienia

Dodatkowo można złożyć wniosek o nałożenie na byłego etatowca obowiązku naprawienia szkody poniesionej wskutek jego zachowania ?(w całości albo w części ?– art. 46 § 1 k.k.). Pokrzywdzony pracodawca ma na to jednak ściśle określony czas. Gdy nie wytoczono powództwa cywilnego (co autorka pomija ?w tym artykule), były angażujący (jako pokrzywdzony), ?a także prokurator, mogą zgłosić taki wniosek tylko do zakończenia pierwszego przesłuchania pokrzywdzonego na rozprawie głównej (art. 49a k.p.k.). Złożenie tego wniosku stanowi więc najłatwiejszy sposób, aby w jednym postępowaniu doprowadzić zarówno do skazania takiego pracownika, jak również uzyskać zaspokojenie poniesionej straty finansowej (przynajmniej hipotetycznie).

Nie ma przeszkód, aby taki wniosek zamieścić już w komentowanym zawiadomieniu (ewentualnie w odrębnym piśmie, ale jeszcze na etapie dochodzenia, zanim sprawa trafi do sądu).

Uwaga!

Wniesienie powództwa cywilnego wyklucza zgłoszenie przedmiotowego wniosku o  naprawienie szkody.

—Anna Borysewicz, adwokat

podstawa prawna: art. 46 § 1, art. 268 kodeksu karnego – ustawa z 6 czerwca 1997 r. (DzU nr 128, poz. 840 ze zm.)

podstawa prawna: art. 49a, art. 304 § 1 kodeksu postępowania karnego – ustawa z 6 czerwca 1997 r. (DzU nr 89, poz. 555 ze zm.)