Tak
Pracodawca musi jednak się liczyć z pewnym ryzykiem swojej wspaniałomyślności, gdyż kodeks pracy nie odnosi się do możliwości udzielenia urlopu wypoczynkowego akonto.
Zatrudniony na pierwszej w życiu umowie nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w wysokości 1/12 z wymiaru przysługującego mu po roku pracy. Uwzględniając kodeksowe wymiary i wliczanie edukacji do stażu pracy, pierwsze wakacje nie mogą być dłuższe niż 20 dni. Pracownik nabywa je „z dołu", a więc dopiero po upływie każdego miesiąca pracy.
Upływ miesiąca należy rozumieć tu potocznie. To oznacza, że prawo do wakacji powstanie raz po 30 dniach (w miesiącach, które mają 30 dni, czyli w kwietniu, czerwcu, wrześniu i listopadzie), raz po 31 dniach (np. w styczniu, marcu, maju, lipcu, sierpniu, październiku i grudniu) a także po 28 lub 29 dniach (w latach przestępnych) w lutym. Z zasady tej wynika, że pracownik może wnioskować o urlop wypoczynkowy na 2 maja, gdyż 1 maja ma już prawo do 1,66 urlopu.
Tutaj nie trzeba stosować zasady obowiązującej przy urlopie w wymiarze proporcjonalnym, że przy obliczaniu okresu pracy (stażu) należy zaokrąglić w górę niepełne miesiące pracy.
W praktyce jednak nic nie stoi na przeszkodzi, aby wolne zaokrąglić do pełnych dwóch dni. Wszystko jednak zależy od dobrej woli szefa, który może, ale nie musi iść na rękę podwładnemu. Jeśli jednak obie strony są zainteresowane wcześniejszym wybraniem wolnego, to mogą się dogadać.
Oczywiście pod warunkiem, że umowa o pracę jest wystarczająco długa, aby podwładny rzeczywiście był w stanie nabyć prawo do wypoczynku we wnioskowanym zakresie. Jeśli angaż jest krótszy, szef może podarować podwładnemu wolne i zapłacić jak za przestój. Jeśli zatrudniony nie jest zainteresowany takim rozwiązaniem, pracodawca nie przymusi go do urlopu.
Tak
Prawo do każdej części pierwszego urlopu zależy od określonego stażu pracy – jednego miesiąca. Na szczęście dla początkującego etatowca nie są to okresy faktycznego świadczenia obowiązków, lecz pozostawania w stosunku pracy, bez względu na rodzaj umowy o pracę (na czas nieokreślony, na czas określony, na czas wykonania określonej pracy, na okres próbny).
Okresy niewykonywania pracy w trakcie zatrudnienia można podzielić na dwie grupy. Jedne nie przerywają biegu okresu uzasadniającego nabycie prawa do kolejnej części pierwszego urlopu, inne nie są do tego okresu zaliczane, czyli go przerywają. Bez wpływu pozostają:
Te dni bez pracy wlicza się do miesięcznego okresu wymaganego do nabycia prawa do pierwszego urlopu (każdej jego części).
Tak
Aby ustalić, ile cząstkowego wolnego w pierwszym roku pracy przysługiwać będzie niepełnoetatowcowi, 20-dniowy wymiar urlopu po roku pracy trzeba proporcjonalnie zmniejszyć do wymiaru niepełnego czasu pracy, w jakim jest zatrudniona ta osoba. Gdy podejmuje ona obowiązki na część etatu powodującym, przy proporcjonalnym zmniejszeniu wymiaru urlopu, konieczność zaokrąglenia niepełnego dnia urlopu do pełnego dnia (art. 154 § 2 k.p.), wymiarem odniesienia dla obliczenia urlopu cząstkowego jest wymiar urlopu uwzględniający ten zaokrąglony dzień urlopu.
Krok 1
. Ustalamy pełny wymiar urlopu – jest to 20 dni
Krok 2
. Ustalamy wymiar urlopu przy zatrudnieniu na 3/4 etatu
20 x 3/4 = 15
Krok 3
. Ustalamy urlop należny za okres od 7 stycznia do 30 kwietnia 2013 r.
Po każdym miesiącu pracy w 2013 r. pracownik nabywał prawo do 1,66 dnia urlopu. Zatem po 1/12 urlopu nabywał 6 lutego, 6 marca, 6 kwietnia – łącznie 3/12 urlopu. 3/12 z 15 dni = 3,75 dnia (pierwszego urlopu pracodawca nie musi zaokrąglać)
KROK 4. Przeliczamy dni urlopu na godziny
1 dzień – 8 godzin
3,75 dni – x godzin
8 x 3,75 = 30 godzin
Pracownikowi przysługuje 30 godzin urlopu.
