[b]- Nasza firma od jakiegoś czasu stosuje weksle do zabezpieczania płatności ze strony kontrahentów. Ostatnio rozważamy skorzystanie z możliwości, jakie daje dyskonto weksla. Czy istnieją w tym zakresie dodatkowe regulacje, które wskazują, jak powinien wyglądać weksel przekazywany do takiej operacji?[/b] – pyta czytelnik.

Takie regulacje rzeczywiście istnieją, ale dotyczą tzw. redyskonta weksli i są wydawane przez Narodowy Bank Polski (DzUrz NBP z 1998 r. nr 3, poz. 5 ze zm.). Jest to informacja dla banków komercyjnych, jakie warunki musiałby spełniać weksel, aby NBP przyjął go do redyskonta, czyli, mówiąc potocznie, odkupił go od takiego banku.

Natomiast w przypadku dyskonta weksli to poszczególne banki decydują o tym, czy weksel powinien odpowiadać jakimś dodatkowym wymogom. Praktyka jest różna. Dlatego nie pozostaje nic innego, jak zapoznać się z ofertami kilku takich instytucji i po prostu je porównać.

Oczywiście zawsze wymogiem jest to, aby był to dokument pochodzący z obrotu gospodarczego (tzw. weksle kupieckie i handlowe) i odpowiadał regułom [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F6209401AB4A3A4EE7C2C3C45BA881CA?id=70938]prawa wekslowego (DzU z 1936 r. nr 37, poz. 282 ze zm.)[/link].

Innymi słowy weksel musi zawierać wszystkie elementy wymagane przez to prawo, czyli:

- słowo weksel w treści dokumentu, w języku jego wystawienia,

- bezwarunkowe przyrzeczenie lub polecenie zapłaty,

- oznaczenie kwoty zobowiązania (określona suma pieniędzy),

- miejsce i datę wystawienia,

- miejsce i datę płatności,

- podpis wystawcy,

- wskazanie remitenta (beneficjenta),

- wskazanie osoby płatnika (przy wekslach trasowanych).

Oprócz tych ustawowych elementów banki mogą sformułować dodatkowe wymagania. Przykładowo spotkamy się z takimi, aby weksel był płatny w oznaczonym dniu, chociaż prawo wekslowe pozwala na stosowanie także innych sposobów ustalenia tego terminu (np. za okazaniem).

Termin płatności nie może przypadać np. wcześniej niż za 14 dni i nie później niż np. za trzy miesiące lub 180 dni od daty przyjęcia do dyskonta.

Pozostałe wymogi wszędzie będą podobne, ponieważ wiążą się z bezpieczeństwem obrotu i zasadami przekazywania weksli. W związku z tym należy się spodziewać obostrzeń co do:

- możliwości bezspornej identyfikacji podmiotów podpisanych na dokumencie (czytelne podpisy, pieczątki firmowe),

- braku klauzul ograniczających prawo do przenoszenia własności weksla (zakaz indosowania) lub zwrotnego poszukiwania,

- braku skreśleń i poprawek,

- istnienia akceptu (w przypadku weksli trasowanych),

- dokonania indosu przez zbywcę weksla (musi być pierwszym remitentem lub legitymować się prawem do niego na podstawie nieprzerwanego ciągu indosów).

W przypadku dyskonta weksla regułą jest opatrzenie go indosem in blanco przez składającego weksel oraz datą indosowania. Podpis powinien być tak umieszczony na dokumencie, aby możliwe było jego uzupełnienie przez bank.

W niektórych instytucjach można się spotkać również z wymogami co do miejsca płatności. Przykładowo weksel musi być płatny w banku, w którym główny dłużnik ma swój rachunek albo w banku dokonującym dyskonta.