[b]Tak[/b]. Do wynagrodzenia brutto, od którego wyliczane są koszty płacy w poz. 40 druku INF-D-P, wchodzą premie regulaminowe, uznaniowe i mieszane, zgodnie z przyjętym w firmie regulaminem wynagradzania. Wynika to z art. 2 pkt 4a ustawy o rehabilitacji.
Przepis ten przewiduje, że koszty płacy obejmują wynagrodzenie brutto i finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe naliczone od tego wynagrodzenia i obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Wdrażanie definicji prawa wspólnotowego na grunt krajowy musi odnosić się do instytucji funkcjonujących w prawie krajowym. Stąd dodatki, o których mowa w art. 2 pkt 15 lit. c rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (DzUrz WE L 214 z 9 sierpnia 2008 r., str.3), które mogą być zaliczone do kosztów płacy, wliczane są w polskim systemie prawnym do wynagrodzenia brutto, toteż nie zostały odrębnie wyszczególnione w definicji ustawowej.
Z kolei art. 2 pkt 15 lit. a tego rozporządzenia odnosi się do wynagrodzenia, a nie wszelkich świadczeń otrzymywanych przez pracownika. Dlatego za wynagrodzenie brutto należy uznać kwoty wypłacane pracownikowi, które mają charakter wynagrodzenia, a nie np. zasiłku, deputatu czy ekwiwalentu.
Wynagrodzenie to obejmuje wynagrodzenia np. za czas pracy, choroby, godziny nadliczbowe, za okres wypowiedzenia, dodatki funkcyjne oraz premie. Natomiast nie mieszczą się w nim ekwiwalenty, dodatki świadczeniowe, zasiłki, odszkodowania, zapomogi i odprawy.
[i]Autorka jest dyrektorem ds. dofinansowań w firmie Ogólnopolska Baza Pracodawców Osób Niepełnosprawnych [/i]