Stawka diety z tytułu krajowej podroży służbowej wynosi aktualnie 23 zł za dobę podróży. Należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu ) po wykonaniu zadania.

[ramka][b]Dieta w kraju[/b]

Sposób obliczania wysokości należnej diety w podróży krajowej jest następujący.

Jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi:

- od 8 do 12 godzin – przysługuje połowa diety,

- ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:

- do 8 godzin – przysługuje połowa diety,

- ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Dieta nie przysługuje:

- jeżeli pracownik przebywa w podróży służbowej krócej niż 8 godzin,

- pracownikowi, któremu zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie,

- za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika,

- pracownikowi, który w trakcie trwającej ponad dziesięć dni podróży służbowej przyjechał w dniu wolnym od pracy do miejscowości pobytu stałego lub czasowego środkiem transportu określonym przez pracodawcę i na jego koszt – za ten dzień. [/ramka]

Jeśli oprócz zapewnienia całodziennego wyżywienia pracownikowi jest wypłacana dieta (która według przepisów rozporządzenia w sprawie krajowych podroży służbowych w takiej sytuacji nie przysługuje), to jest ona przychodem pracownika i podlega opodatkowaniu. Aby pracodawca mógł zaliczyć taką dietę do kosztów uzyskania przychodów, musi być zobowiązany do jej poniesienia na podstawie wewnętrznych regulacji.

Gdy pracodawca zwraca poniesione przez pracownika koszty wyżywienia ponad wartość należnej diety, to – zdaniem organów podatkowych – nadwyżka nie korzysta ze zwolnienia (tak np. [b]interpretacja Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 10 września 2004 r., ZD/423-237/04)[/b]. Natomiast gdy zapewnia bezpłatnie pracownikowi całodzienne wyżywienie (bezpośrednio je finansuje), to wartość wyżywienia nie jest dla pracownika przychodem, nawet jeżeli kwota za całodzienne wyżywienie jest wyższa od należnej diety (por. [b]interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 26 stycznia 2009 r., IPPB2/415-1513/08-2/AK)[/b].

Koszt wyżywienia pracownika w podróży jest w całości kosztem uzyskania przychodów pracodawcy (tak [b]interpretacje Opolskiego Urzędu Skarbowego z 11 maja 2007 r., PD/423-9/MM/07; Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z 26 kwietnia 2005 r., PSUS/PBOI/423/33/P2/05/AG[/b]).

Wysokość diety za dobę podróży zagranicznej w poszczególnych państwach jest określona w załączniku do rozporządzenia w sprawie delegacji zagranicznych (np. dla Francji wynosi 45 euro). Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży. Przykładowo jeżeli pracownik udaje się w podróż koleją do Francji przez Niemcy, to za czas przejazdu przez Niemcy przysługuje dieta właściwa dla Francji, tj. kraju docelowego.

Pracownikowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub gdy opłacone wyżywienie jest w cenie karty okrętowej (promowej), przysługuje 25 proc. diety należnej za pełną lub niepełną dobę podróży. Jeśli pracownik ma zapewnione częściowe wyżywienie, przysługuje tylko część diety.

[ramka][b]Dieta za granicą[/b]

Dietę w podróży zagranicznej oblicza się w następujący sposób.

Za każdą dobę podróży przysługuje dieta w pełnej wysokości, wynikającej z załącznika do rozporządzenia.

Za niepełną dobę podróży:

- do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,

- ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,

- ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Czas pobytu pracownika poza granicami kraju liczy się przy podróży odbywanej środkami komunikacji:

- lądowej – od chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze za granicę do chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze powrotnej do kraju;

- lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju;

- morskiej – od chwili wyjścia statku (promu) z portu polskiego do chwili wejścia statku (promu) w drodze powrotnej do portu polskiego.

Pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:

- śniadanie – 15 proc. diety;

- obiad – 30 proc. diety;

- kolację – 30 proc. diety;

- inne wydatki – 25 proc. diety. [/ramka]

Gdyby pracownik otrzymał w takiej sytuacji dietę w pełnej wysokości, to nie będzie ona w całości wolna od podatku (tylko w części, w jakiej jest należna zgodnie z rozporządzeniem).

Pracownikowi otrzymującemu za granicą ekwiwalent pieniężny na wyżywienie dieta nie przysługuje. Jeżeli ekwiwalent jest niższy od diety, należy się wyrównanie do wysokości diety. Ekwiwalent korzysta ze zwolnienia z PIT, jak też jest kosztem uzyskania przychodów pracodawcy.