[b]Wyrok Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu z 22 grudnia 2008 roku (sprawa C-414/07, Magoora sp. z o.o. przeciwko dyrektorowi Izby Skarbowej w Krakowie) wzbudził wiele emocji i komentarzy ze strony doradców podatkowych, a także ministra finansów, który nawet wydał w tej sprawie oficjalne stanowisko.[/b]

Ich źródłem jest po pierwsze to, że Trybunał potwierdził fakt niewłaściwej implementacji do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług przepisów VI dyrektywy Rady 77/ 388/EWG z 17 maja 1977 r. (dotyczącej harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu m.in. do podatku od wartości dodanej) będącej niejako konstytucją unijnego systemu VAT. Po drugie zaś, a może przede wszystkim, kwestia ustalenia skutku tego orzeczenia dla polskiej rzeczywistości podatkowej.

[srodtytul]Sąd z Krakowa pyta[/srodtytul]

Przypomnijmy, że sprawa tocząca się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie w związku z zapytaniem o wiążącą wykładnię przepisów prawa podatkowego dotyczyła w istocie wąskiego wycinka problemów związanych z możliwością odliczania VAT naliczonego przy zakupie paliwa do samochodu używanego przez spółkę Magoora do działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu. Dodatkowo zaś źródłem niezadowolenia podatnika było to, że do 22 sierpnia 2005 r. na podstawie przepisów ustawy o VAT zawierającej tzw. wzór Lisaka miał on prawo do odliczania podatku naliczonego od kupowanego paliwa, a po tym okresie prawo to utracił w wyniku kolejnej zmiany przepisów.

W tej sytuacji WSA w Krakowie wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, nie ograniczając jednak swojego pytania wyłącznie do zmiany przepisów między 21 a 22 sierpnia, tylko odnosząc je szerzej: do zagadnienia poprawności faktycznego rozszerzenia ograniczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem lub korzystaniem z pojazdów oraz paliwem wykorzystywanym do samochodów używanych w działalności gospodarczej.

Jednocześnie WSA zadał również pytanie, co należy zrobić w sytuacji stwierdzenia naruszenia prawa wspólnotowego, a w szczególności czy wyłączyć zastosowanie tylko części tych przepisów czy też, co niezwykle istotne, ich całości.

Warto zatem zaznaczyć, że pytanie WSA w Krakowie miało charakter maksymalnie szeroki i poruszało zarówno kwestię poprawności „przejścia” na unormowania nowej ustawy o VAT poddanej zasadom prawa unijnego, jak i skutków powstałych w wyniku stwierdzenia naruszenia regulacji unijnych.

[srodtytul]Trybunał w Luksemburgu odpowiada[/srodtytul]

Wyrok ETS wydaje się jednoznaczny – wbrew temu, co w swoim oświadczeniu stwierdza minister finansów oraz, co dziwne, pełnomocnik spółki Magoora („Aby odzyskać VAT od paliwa, potrzebna jest korekta”, „GP” z 23 grudnia). Z wyroku wynika bowiem, że:

> przepisy dyrektywy VAT nie pozwalają na to, by Polska, dokonując jej implementacji do przepisów ustawy o VAT, „uchyliła całość przepisów krajowych dotyczących ograniczeń prawa do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie paliwa do samochodów używanych do celów działalności podlegającej opodatkowaniu, zastępując je, w dniu wejścia w życie tej dyrektywy na swym terytorium, przepisami ustanawiającymi nowe kryteria w tym przedmiocie, jeżeli – co winien ocenić sąd krajowy – te ostatnie przepisy powodują rozszerzenie zakresu zastosowania wskazanych ograniczeń”,

> w każdym natomiast wypadku późniejsza zmiana (przepisy wchodzące w życie 22 sierpnia 2005 roku), która „rozszerza zakres zastosowania tych ograniczeń”, jest niezgodna z postanowieniami dyrektywy i nie powinna być stosowana.

W tym stanie rzeczy to sąd polski powinien ocenić, czy stan po 1 maja 2004 roku był bardziej restrykcyjny w zakresie odliczenia VAT od samochodów i jeśli taką sytuacją potwierdzi – odmówić ich stosowania w całości.

Nie można bowiem, jak chciałoby Ministerstwo Finansów, stosować konglomeratu przepisów, dopuszczając stosowanie przepisu ustawy polskiej tylko częściowo – w takim zakresie, w jakim jest zgodna z uchylonym, a zatem prawnie nieistniejącym, przepisem.

Konsekwentnie zatem przyjmując - co raczej nie budzi wątpliwości - że przepisy obowiązujące po 1 maja 2004 roku są istotnie bardziej restrykcyjne w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, [b]należy przyjąć, że powinny one zostać uznane za niezgodne z prawem wspólnotowym, a zatem niepodlegające stosowaniu w odniesieniu do każdego typu pojazdów, nie tylko do samochodów z tzw. kratką.[/b]