Wanda G. wystąpiła przeciwko swojemu pracodawcy z pozwem o odszkodowanie za rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z naruszeniem prawa i o odprawę pieniężną, której nie otrzymała. Firma, w której była zatrudniona, zajmowała się sprzedażą telefonów jednego z operatorów komórkowych.
W grudniu 2003 r. Wanda G. dostała pisemne oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem z przyczyn ekonomicznych. Dwa tygodnie później przeprowadzono w jej biurze kontrolę i stwierdzono brak umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych będących podstawą wypłaty prowizji. Z tego powodu firma zwolniła ją dyscyplinarnie, na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy.
Sąd rejonowy stwierdził jednak, że nie było podstaw do dyscyplinarnego zwolnienia.
Wanda G. nie dostała bowiem pisemnego zakresu obowiązków, nikt też nie wydał jej polecenia kontroli liczby umów. Jej zadaniem było naliczanie prowizji zgodnie z informacją od operatora telefonii komórkowej, a nie badanie liczby umów. Ani Wanda G., ani jej współpracownica nie zostały zapoznane z umową agencyjną, z której wynikały konsekwencje wypłaty prowizji bez umowy na świadczenie usług. Choćby nawet Wanda G. lub jej współpracownica znała treść umowy z operatorem, również nie miałaby zdaniem sądu wspomnianego dodatkowego obowiązku. Chyba że pracodawca powierzyłby go im jednoznacznie. Sąd stwierdził więc, że pracodawca nie udowodnił, by zwolnienie zainteresowanej miało podstawy. Apelacja złożona przez firmę okazała się bezskuteczna. W skardze kasacyjnej firma postawiła więc na inny zarzut przewijający się od początku procesu. Chodziło o złożenie pozwu do sądu po upływie 14 dni od wypowiedzenia, czyli po terminie. Sąd Najwyższy, który na posiedzeniu niejawnym 29 marca tego roku zajął się tą sprawą, stwierdził jednak, że sąd rejonowy prawidłowo przywrócił ten termin.
Po pierwsze, istniały okoliczności pozwalające na uznanie, że nieprzywrócenie terminu do wniesienia pozwu pozbawiłoby powódkę słusznych roszczeń. Po drugie, w orzecznictwie przyjmuje się, że samo wniesienie przez zainteresowanego pozwu o przywrócenie do pracy albo o odszkodowanie w związku z niezgodnym z prawem rozwiązaniem stosunku pracy zawiera w sobie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia pozwu w tego typu sprawie (sygn. II PK 224/06).
