Od nowego roku wzrasta minimalne wynagrodzenie za pracę, wzrasta także podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego. Ta przysługująca za zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy (łącznie ze składnikami, do których pracownik zachowuje prawo podczas pobierania tego wynagrodzenia, jak premie, dodatek stażowy) nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia, pomniejszonego o 13,71 proc.
Od 1 stycznia 2009 r. minimalne wynagrodzenie dla zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin to 1276 zł, a w pierwszym roku pracy 1020,80 zł. Przy pracy na część etatu odpowiednio redukuje się też podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego. Na połówce etatu kwoty te wynoszą odpowiednio 638 zł i 510,40 zł.
[b]W związku z tym podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego dla zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy nie powinna być w 2009 r. niższa od 1101,06 zł[/b] (1276 zł – 13,71 proc.), [b]a w pierwszym roku pracy od 880,85 zł[/b] (1020,80 zł – 13,71 proc.).
Podstawa wymiaru chorobowego nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia obowiązującego nie tylko w dniu powstania prawa do wynagrodzenia chorobowego, ale także w całym okresie jego pobierania. Oznacza to, że w razie podwyższenia minimalnego wynagrodzenia podczas pobierania przez daną osobę wynagrodzenia (zasiłku) chorobowego jego podstawę wymiaru – niższą od tej wynikającej z obowiązującej kwoty minimalnego wynagrodzenia – należy ustalić ponownie. Trzeba uwzględnić nową wysokość tego wynagrodzenia po pomniejszeniu o 13,71 proc.
[i]Autorka jest radcą prawnym w Departamencie Ubezpieczeń Społecznych w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej[/i]
