Czas pobierania zasiłku chorobowego z tytułu orzeczonej niezdolności do pracy jest limitowany. Podstawowy okres zasiłkowy wynosi 182 dni. Wydłużony – wynoszący 270 dni ?– przysługuje jedynie osobie cierpiącej na gruźlicę lub chorej ciężarnej mamie.
Do tych 182 dni (odpowiednio 270 dni) wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy. Trzeba zatem sumować okresy niedyspozycji przypadające bez dnia przerwy – nawet jeśli zostały spowodowane różnymi chorobami.
Do tego samego okresu zasiłkowego dolicza się również poprzednią absencję spowodowaną tą samą chorobą, gdy przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej nie przekroczyła 60 dni. Jeśli zaś kolejne absencje zostały spowodowane różnymi chorobami, to niezdolność do pracy po przerwie – choćby jednodniowej – otwiera nowy okres zasiłkowy. Takie zasady określa art. 9 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. ?DzU z 2014 r., poz. 159).
Informacji, jak liczyć okres zasiłkowy, należy szukać na zaświadczeniu ZUS ZLA. Lekarze wykazują na nich okoliczności mające wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub na jego wysokość, posługując się kodami literowymi. Symbol „A" oznacza, że niezdolność została spowodowana tą samą chorobą, która była przyczyną poprzedniej absencji, od zakończenia której nie upłynęło jeszcze 61 dni. Oznaczenie to zobowiązuje płatnika do zliczenia poszczególnych okresów niezdolności (przed i po przerwie) do jednego okresu zasiłkowego.
Jeśli w zaświadczeniu widnieje kod „B", to szef ma informację, że pracownica jest w ciąży i za czas orzeczonej niezdolności do pracy należy jej wypłacić 100-proc. świadczenie.
Na zwolnieniu lekarz może wpisać więcej niż jeden kod. Jeśli pracownica jest w ciąży, ale jej niezdolność do pracy spowoduje to samo schorzenie co poprzednio, to lekarz wpisze równocześnie kody „A" i „B".
Jak wynika z opisu sprawy, na zwolnieniach widnieją różne kody (w styczniu „A", a w lutym „B"), a między okresami niezdolności do pracy wystąpiła dwutygodniowa przerwa. ?W tej sytuacji należy otworzyć podwładnej nową, 270-dniową pulę zasiłkową. Ponieważ pracownica przedłożyła zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży podczas poprzedniej niezdolności, oba zwolnienia lekarskie trzeba traktować jakby zostały wystawione z kodem „B", ale w ramach dwóch różnych okresów zasiłkowych.
Inaczej byłoby, gdyby lutowe zwolnienie lekarz oznaczył dwoma kodami – „A" i „B". Wówczas kobiecie zostałoby do wykorzystania jedynie 92 dni w ramach starego okresu zasiłkowego. Dzięki dostarczonemu zaświadczeniu potwierdzającemu stan ciąży zostałby on bowiem wydłużony ?do 270 dni. Później mogłaby się ubiegać o świadczenie rehabilitacyjne.
Jeśli pracodawca wypłacił podwładnej 80-proc. zasiłek za styczniową niezdolność do pracy, powinien jej naliczyć wyrównanie do 100 proc. podstawy wymiaru od momentu stwierdzenia ciąży przez lekarza.
