[b]- Zatrudniam jedną osobę na umowę-zlecenie. Opłacam za nią wszystkie składki społeczne i zdrowotną. Czy składkę na FP i FGŚP też muszę odprowadzać?[/b] – pyta czytelnik.
To zależy, czy umowa-zlecenie jest dla tej osoby jedynym tytułem do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych i czy w przeliczeniu na miesiąc zleceniobiorca otrzymuje co najmniej minimalne wynagrodzenie. Jeśli tak, to składka na Fundusz Pracy (FP) jest obowiązkowa.
Zleceniodawca musi również opłacać składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP), jeśli zatrudnia zleceniobiorcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
[srodtytul]Kryteria z przepisów[/srodtytul]
Obowiązek zasilania składkami FP wynika z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=5A637B49B39D3F03949FFB6D72194EF1?id=269029]ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DzU z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.)[/link].
Składki te obciążają pracodawców i inne jednostki organizacyjne, które zatrudniają pracowników czy zleceniobiorców.
Aby powstał obowiązek ich odprowadzenia za zleceniobiorcę, muszą wystąpić następujące przesłanki (łącznie):
- umowa-zlecenie jest tytułem do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych,
- przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, w przeliczeniu na okres miesiąca, wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie, tj. w 2010 r. 1317 zł dla pracownika pełnoetatowego, niebędącego w pierwszym roku pracy,
- zleceniobiorca nie ukończył 55 roku życia (kobiety) i 60 roku (mężczyźni).
Składki na FP nalicza się cały czas, bez względu na kwotę rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składki emerytalnej i rentowej – tzw. limitu trzydziestokrotności.
Oznacza to, że nawet jeśli w ciągu roku kalendarzowego osoba ubezpieczona przekroczy kwotę limitu i płatnik zaprzestanie uiszczania składek emerytalno-rentowych, opłatę na FP nadal trzeba ponosić.
Co w sytuacji, gdy zleceniobiorca osiąga przychody z kilku źródeł?
[srodtytul]Różne źródła przychodów[/srodtytul]
Jeśli obowiązkowo opłacane są ze wszystkich tych źródeł składki na ubezpieczenia emerytalno-rentowe i łącznie, ze wszystkich tych źródeł, miesięcznie ich suma jest równa (bądź wyższa) ustawowemu minimum, wówczas każdy z płatników ma obowiązek odprowadzać składki na FP.
Osoba osiągająca przychody od różnych płatników składa stosowne oświadczenie każdemu z nich. Z taką informacją wszyscy płatnicy mogą ustalić obowiązek w zakresie zapłaty składek na FP.
[ramka][b]Przykład 1[/b]
Umowa-zlecenie jest dla pana Adama, trzydziestolatka, jedynym źródłem przychodu. Zleceniodawca zgłosił go do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Za prace zlecone pan Adam uzyskuje co miesiąc 3000 zł. Od tej kwoty powinna być obowiązkowo odprowadzana składka na FP.[/ramka]
[ramka][b]Przykład 2[/b]
Pani Anna (49 lat) jest zatrudniona na umowę o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy i zarabia 800 zł brutto miesięcznie. Oprócz tego świadczy usługi dla własnego pracodawcy na umowę-zlecenie opiewającą na kwotę 500 zł.
Zarówno z tytułu umowy o pracę, jak i zlecenia podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalno-rentowym. Jednak suma wynagrodzeń z obu umów nie jest równa ani nie przekracza minimalnego wynagrodzenia. Wobec tego pracodawca nie płaci składek na FP.[/ramka]
[ramka][b]Przykład 3[/b]
Pan Jan (42 lata) zawarł dwie umowy-zlecenia z różnymi podmiotami. Z jednej umowy otrzymuje wynagrodzenie 1500 zł miesięcznie i tę umowę wybrał jako tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.
U drugiego zleceniodawcy zarabia 2000 zł i złożył wniosek o objęcie go dobrowolnymi ubezpieczeniami z tego tytułu.
Obowiązkowo składkę na FP płaci tylko pierwszy zleceniodawca. Natomiast drugi nie, ponieważ ubezpieczenia emerytalne i rentowe mają w tym wypadku charakter dobrowolny.[/ramka]
[srodtytul]Kiedy na FGŚP[/srodtytul]
Obowiązek odprowadzania składek na FGŚP spoczywa na pracodawcach podlegających [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C41000B5F0CDEB1253BCE6E0AAB12CA9?id=164037]ustawie z 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (DzU z 2002 r. nr 9, poz. 85 ze zm.)[/link].
A są nimi pracodawcy będący osobami fizycznymi lub jednostkami organizacyjnymi zatrudniającymi pracowników w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli odrębne przepisy nie wyłączają możliwości ogłoszenia ich upadłości i przewidują możliwość ich likwidacji. Nie regulują jednak składek za osoby, które osiągnęły co najmniej 55 lat – kobiety, i 60 lat – mężczyźni.
Składkę na FGŚP nalicza się od przychodów z umów o pracę oraz z innych tytułów, np. umowy-zlecenia, z których wykonawca podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Nie ma tu znaczenia wysokość zarobków.
[ramka][b]Ile przekazywać[/b]
Podstawą wymiaru składek na FP i FGŚP jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez stosowania limitu rocznego (tzw. próg trzydziestokrotności). Składka na FP wynosi 2,45 proc. tej podstawy, a na FGŚP w 2010 r. 0,10 proc.
Płatnik wpłaca je razem z pozostałymi składkami ZUS, tzn. w tym samym terminie. Składkę na FP wykazuje w bloku VIII, polu 01 zbiorczej deklaracji ZUS DRA, natomiast na FGŚP w polu 02.[/ramka]