Co się dzieje po wejściu ZUS na rachunek

Ponadto od przedsiębiorców wymaga się, aby transakcji dokonywali za pośrednictwem banku. To że przedsiębiorca nie zgłosi rachunku bankowego, nie nastręcza ZUS większych trudności w jego ustaleniu. Dokonując jako organ egzekucyjny zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, w zawiadomieniu nie musi podawać numerów kont bankowych zobowiązanego. Zajęcie wierzytelności jest skuteczne wobec wszystkich rachunków zobowiązanego prowadzonych przez dany bank. Obejmuje także kwoty, które wpłacone zostały na rachunek po dokonaniu zajęcia, a nie tylko te, które znajdują się na nim w chwili zajęcia.

Aby przeprowadzić egzekucję z rachunku, organ egzekucyjny zajmuje wierzytelności, przesyłając bankowi zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego z konta bankowego do wysokości egzekwowanej należności pieniężnej z odsetkami za nieterminową zapłatę dochodzonej należności oraz kosztami egzekucyjnymi. Jednocześnie wzywa bank, aby ten bez jego zgody nie wypłacał z rachunku do wysokości zajętej wierzytelności, ale bezzwłocznie przekazał zajętą sumę organowi na pokrycie egzekwowanej należności. Jeśli miałby przeszkody w wypłacie, zawiadamia o tym organ egzekucyjny w ciągu siedmiu dni od doręczenia wezwania.

Do zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego dochodzi z chwilą doręczenia bankowi zawiadomienia. Można jednak zająć wierzytelność z rachunku przed zawiadomieniem banku. Stanie się tak, gdy podczas czynności egzekucyjnych poprzedzających zajęcie ujawniony zostanie dokument potwierdzający, że zobowiązany ma rachunek bankowy. W tej sytuacji organ zajmie wierzytelności z rachunku związanego z tym dokumentem, wpisując je do protokołu zajęcia. W tych wypadkach zajęcie z rachunku jest skuteczne wobec zobowiązanego z chwilą podpisania protokołu zajęcia przez poborcę skarbowego.

Jednocześnie z przesłaniem zawiadomienia do banku organ egzekucyjny informuje zobowiązanego o zajęciu jego wierzytelności z konta, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego i odpis zawiadomienia skierowanego do banku o zakazie wypłaty zajętej kwoty z rachunku bez zgody organu. Po otrzymaniu zawiadomienia bank wstrzymuje wszelkie wypłaty z zajętego konta i niezwłocznie zawiadamia o zajęciu inne oddziały banku, inne banki, placówki pocztowe i innych uprawnionych do dokonywania wypłat. Ponoszą one odpowiedzialność wobec wierzyciela za wypłaty zrealizowane po zawiadomieniu ich o zajęciu.

Pewne ograniczenia przy tym środku egzekucyjnym wprowadził art. 56 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. DzU z 2002 r. nr 72, poz. 665 ze zm.). Zgodnie z nimi w razie dokonania zajęcia rachunku oszczędnościowego pieniądze zgromadzone na rachunkach oszczędnościowych jednej osoby, niezależnie od liczby zawartych umów, wolne są od zajęcia do wysokości trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS za okres bezpośrednio poprzedzający dzień wystawienia tytułu wykonawczego.

Jeżeli zobowiązany ma kilka rachunków bankowych w banku, w pierwszej kolejności zajmuje się pieniądze z kont bieżących, a dopiero gdyby pieniędzy nie starczyło na egzekwowane należności, w ostatniej kolejności bank wchodzi na lokatę terminową. Gdy zobowiązanym jest jednostka budżetowa w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zajęciu podlega wyłącznie rachunek wydatków.

Po dokonaniu zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązany nie może wypłacać pieniędzy bez zgody dyrektora oddziału ZUS. Zakaz ten nie dotyczy jednak wypłat na:

- bieżące wynagrodzenia za pracę oraz należnych od niego wypłat z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne,

- alimenty i renty o charakterze alimentacyjnym zasądzone tytułem odszkodowania.

Bank wypłaci pieniądze na bieżące wynagrodzenia według przedstawionej listy płac lub innego wiarygodnego dowodu poświadczającego konieczność dokonania wypłaty. W takiej sytuacji może wypłacić pieniądze bezpośrednio do rąk pracowników. Dotyczy to zarówno wynagrodzeń zasadniczych, jak i dodatkowych, np. nagród. Przepisu tego nie stosuje się jednak do wynagrodzeń zaległych.