PRO.RP.PL za 19 zł
Zyskaj dostęp do raportów, analiz i komentarzy niezbędnych w codziennej pracy każdego PROfesjonalisty.
Odszkodowanie za nierówne traktowanie jak za dyskryminację
Przepis art. 183d k.p. ma zastosowanie do odszkodowania za naruszenie zasady równego traktowania (art. 112 k.p.). Przepis literalnie nie nawiązuje do osób „dyskryminowanych w zatrudnieniu”, wskazuje jednak na osoby, wobec których doszło do „naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu”. Formuła ta koresponduje z art. 112 k.p. Z drugiej jednak strony nie można pominąć, że art. 183d k.p. został osadzony w rozdziale IIa, zatytułowanym „Równe traktowanie w zatrudnieniu”. Analiza art. 183a § 2 k.p. nie pozostawia wątpliwości, że „równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób bezpośrednio lub pośrednio z przyczyn określonych w § 1”. Podobny przekaz płynie z art. 183d § 1 k.p. Stanowi on, że „za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 183a § 1”. Oznacza to, że przepisy te z jednej strony postrzegają „równe traktowanie” jako zjawisko „przyczynowe” – co utożsamia je z dyskryminacją, z drugiej zaś wykluczają istnienie „bezprzyczynowego” nierównego traktowania.
Tak orzekł Sąd Najwyższy uchwałą z 24 sierpnia 2023 r. (III PZP 1/23).
W analizowanej sprawie powódka dochodziła przed sądem odszkodowania z powodu dyskryminacji, a w ramach żądania alternatywnego zgłosiła również żądanie o zapłatę na podstawie naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu (art. 112 k.p.) w zakresie kształtowania wynagrodzenia za jednakową pracę lub pracę takiej samej wartości.
Pozostało 92% artykułu
