- 15 stycznia 2015 r. otrzymaliśmy informację o zajęciu wynagrodzenia pracownika, z którym z końcem miesiąca rozwiążemy umowę o pracę. Przed 10 lutego wypłacimy mu wynagrodzenie za ostatni miesiąc pracy – styczeń. Wiemy, że od 1 lutego 2015 r. ta osoba będzie już pracowała na etacie w innej firmie. Czy wynagrodzenie za styczeń podlega zajęciu? Czy na świadectwie pracy mamy zawrzeć adnotację o zajęciu komorniczym? Czy takie informacje podaje się w świadectwie pracy, nawet jeśli pracownik w międzyczasie spłacił dług? – pyta czytelnik.
Do egzekucji z wynagrodzenia za pracę komornik przystępuje przez jego zajęcie. Wzywa pracodawcę, aby nie wypłacał dłużnikowi żadnego wynagrodzenia, poza kwotą wolną od zajęć, aż do pełnego pokrycia zobowiązania. Zwykle pracodawca przekazuje zajętą część pensji bezpośrednio komornikowi.
W tym samym czasie dłużnik zostaje zawiadomiony, że nie może odebrać pełnego wynagrodzenia ani nim rozporządzać aż do momentu, w którym spłaci zaległość.
Nieważna data wypłaty
Egzekucję z wynagrodzenia za pracę można prowadzić pod warunkiem, że pracownik jest zatrudniony w danym zakładzie w momencie dokonania zajęcia przez komornika. Zgodnie bowiem z art. 883 kodeksu postępowania cywilnego zajęcie pensji jest skuteczne z chwilą doręczenia wezwania dłużnikowi zajętej wierzytelności – czyli pracodawcy.
W przedstawionej sytuacji pracodawca otrzymał od komornika informację o zajęciu wynagrodzenia pracownika jeszcze w okresie jego zatrudnienia. Dlatego odpowiednią części pensji za styczeń musi przekazać komornikowi. Nie ma znaczenia, że faktyczna wypłata nastąpi już po rozwiązaniu umowy o pracę.
Gdy komornik wszczyna egzekucję z wynagrodzenia za pracę osoby, która kończy lub zmienia miejsce zatrudnienia, to zarówno dotychczasowy, jak i nowy pracodawca mają kilka związanych z tym obowiązków.
Ten, który rozwiązuje umowę z dłużnikiem, powinien zawrzeć wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia w świadectwie pracy. Jeżeli zna nowego pracodawcę tej osoby, powinien mu przesłać zawiadomienie komornika i dokumenty, na podstawie których dokonywał potrąceń.
Ze świadectwa pracy nowy pracodawca powinien dowiedzieć się o komorniku, który zajął należność, poznać numer sprawy egzekucyjnej oraz wysokość ujętych już kwot. Z kolei nowy pracodawca, któremu dłużnik przedstawi świadectwo pracy ze wzmianką o zajęciu, zawiadamia o zatrudnieniu tej osoby pracodawcę, który wydał to świadectwo, a także wskazanego w nim komornika.
Również dłużnik ma obowiązek powiadomić komornika o zmianie pracodawcy. Poucza go o tym komornik w zawiadomieniu o zajęciu wynagrodzenia.
Dotychczasowy pracodawca, który otrzyma zawiadomienie od nowego szefa dłużnika, musi mu przesłać otrzymane wcześniej zajęcie od komornika, na podstawie którego dokonywał potrąceń. Ma to takie skutki, jakby komornik wystosował nowe zajęcie pensji bezpośrednio do nowego pracodawcy, do chwili dojścia nowego zajęcia.
Czysty papier
W świadectwie pracy nie trzeba zamieszczać informacji o egzekucji tylko wtedy, gdy postępowanie zostało umorzone przed rozwiązaniem umowy. Byłoby to bezprzedmiotowe i niezgodne z rzeczywistym stanem sprawy. Kluczowe jest więc uzyskanie od komornika pisemnej informacji dotyczącej aktualności zajęcia wynagrodzenia.
Gdyby w świadectwie pracy znalazła się informacja o zajęciu, mimo że nie powinna, pracownik może w ciągu siedmiu dni od jego otrzymania wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie dokumentu. Gdy pracodawca odmówi, pracownik ma siedem dni od otrzymania zawiadomienia, aby wystąpić z żądaniem sprostowania świadectwa do sądu pracy.
Komornicza grzywna
Pracodawca, który zaniedbał obowiązek przesłania dokumentów związanych z zajęciem pensji nowemu pracodawcy dłużnika, naraża się na grzywnę do 2000 zł nakładaną przez komornika. Komornik może ją powtórzyć, gdy pracodawca nadal uchyla się od wykonania tych czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie.
Taka kara może też dotknąć dłużnika, jeśli nie powiadomi on komornika o zmianie pracodawcy.
Autor jest radcą prawnym
podstawa prawna: art. 880–888 kodeksu postępowania cywilnego – ustawa z 17 listopada 1964 r. (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 101 ze zm.)
podstawa prawna: art. 97, art. 2981 kodeksu pracy – ustawa z 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 1502)
podstawa prawna: rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (DzU nr 62, poz. 286 ze zm.)
Zawieszenie nie ma znaczenia
Obowiązek przekazywania potrąceń komornikowi istnieje nawet wtedy, gdy postępowanie egzekucyjne jest zawieszone. Jedynie uchylenie (wycofanie) zajęcia pensji niweluje obowiązek przekazywania komornikowi tych kwot. Mimo zawieszenia pracodawca ma obowiązek przekazywać komornikowi pieniądze, a on gromadzi je w tzw. depozycie.
