Przepisy szczególnie chronią podwładnego, którego część godzin pracy standardowo przypada w porze nocnej.

Zgodnie z art. 151[sup]7[/sup] § 1[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=38B79EAFE500409BE572EE1E0E33BAAF?id=76037] kodeksu pracy [/link]pora ta obejmuje osiem godzin od 21 do 7. Firma wyznacza jej własne ramy czasowe mieszczące się we wskazanych limitach, np. 22 – 6 czy 23 – 7.

[srodtytul]Konsekwencje definicji[/srodtytul]

Pracującym w nocy jest pracownik, który według rozkładu czasu pracy ma przynajmniej w każdej dobie trzy godziny nocne albo co najmniej 1/4 jego czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną (art. 151[sup]7[/sup] § 2 k.p.). Jeśli wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym, jego czas pracy nie może przekroczyć ośmiu godzin na dobę. Wykaz tych prac określa pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową, a gdy taka u niego nie działa, z przedstawicielami załogi, zasięgając opinii lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę nad personelem. Na pisemny wniosek takiej osoby szef ma obowiązek zawiadomienia inspektora pracy o angażowaniu pracujących w nocy.

Dla osób bez statusu pracujących w nocy, którym szef zleca czasami zadania w nocy, mają one jednocześnie charakter nadliczbowy. Dlatego za każdą godzinę takiej pracy przysługuje im potrójna zapłata: normalne wynagrodzenie, 100-proc. dodatek z tytułu godzin nadliczbowych, 20-proc. dodatek za porę nocną. Potwierdza to art. 151[sup]1[/sup] § 1 pkt 1 lit. a k.p.

[srodtytul]Nie wszyscy według tych samych zasad[/srodtytul]

Dodatek nocny to 20 proc. wartości godzinowej minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ustalamy go, dzieląc minimalną pensję przez godziny, jakie podwładny powinien przepracować w miesiącu zgodnie z jego harmonogramem. Wynika tak z art. 4b [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=73966]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (DzU nr 62, poz. 289 ze zm., dalej rozporządzenie o wynagrodzeniach)[/link].

Opisane reguły dotyczą pracowników prywatnych firm i większości sfery budżetowej. Ci ostatni podlegają jednak własnym regulacjom płacowym, tzw. pragmatykom służbowym, które często przewidują odmienne zasady szacowania dodatków za pracę w porze nocnej ([link=http://grafik.rp.pl/grafika/342613]patrz. tabela[/link])

[srodtytul]PRZYJMUJEMY DO URLOPOWEGO, ODPRAW I ODSZKODOWAŃ[/srodtytul]

[b]Dodatkowe pieniądze wypłacane za zadania wykonywane od 21 do 7 wliczamy do podstawy płacy za wypoczynek, bo nie znalazły się na liście wyłączeń.[/b]

Aby określić, czy dodatki za pracę nocną wchodzą do podstawy wymiaru tych należności, przeprowadzamy najpierw wstępną kwalifikację. Do ich podstawy włączamy bowiem wynagrodzenia i inne świadczenia ze stosunku pracy, z wyjątkiem wymienionych w § 6 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=6FE55A3B43EF8D32F0B7FA287DB59FF1?id=74469]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm., dalej rozporządzenie urlopowe)[/link]. W umieszczonym tu katalogu wyłączeń brakuje wynagrodzenia i dodatków za pracę w porze nocnej.

Dodatki za pracę w porze nocnej zaliczamy do zmiennych składników pensji przysługujących za okresy nie dłuższe niż miesiąc. Wprawdzie naliczamy je zwykle od stałych stawek miesięcznych, co by sugerowało też taki ich charakter, ale nigdy nie wiadomo z góry, ile podwładny dostanie ich w danym miesiącu. Stąd taka ich kwalifikacja, która z kolei przesądza o tym, w jaki sposób dodatki nocne uwzględniamy przy szacowaniu różnych rodzajów poborów.

[srodtytul]W poborach za wakacje[/srodtytul]

W podstawie wymiaru wynagrodzenia za urlop dodatki nocne uwzględniamy w łącznej kwocie wypłaconej podwładnemu zasadniczo podczas trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym pracownik zaczął urlop. Jeśli ich wysokość znacznie się waha, okres referencyjny wolno wydłużyć do 12 miesięcy.

[ramka][b]Przykład 1[/b]

Pan Arkadiusz jest zatrudniony w spółce akcyjnej w podstawowym systemie czasu pracy na pełnym etacie jako dozorca. Zarabia 2000 zł miesięcznie, ma też status pracującego w nocy. W tym roku w marcu miał 44 godziny nocne, w kwietniu 42, a w maju 40, co dokładnie odpowiada 1/4 wymiaru czasu pracy w tych miesiącach. W czerwcu był przez dziesięć dni na urlopie wypoczynkowym (80 godzin).

Obliczenie jego pensji za urlop wygląda tak (§ 9 – 11 rozporządzenia urlopowego):

1) składniki w stałej stawce miesięcznej, czyli pensję zasadniczą 2000 zł, przyjmujemy, bez żadnych przeliczeń, na poziomie przysługującym w miesiącu korzystania z urlopu

2) składniki zmienne za okres nie dłuższy niż miesiąc, czyli dodatki za pracę w nocy:

- uwzględniamy w zsumowanej kwocie wypłaconej w ciągu trzech miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu, a więc w marcu, kwietniu i maju 2009 r. Pan Arkadiusz dostał wówczas dodatki nocne w wysokości:

– w marcu [(1276 zł : 176 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 44 godziny nocne = 63,80 zł

– w kwietniu [(1276 zł : 168 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 42 godziny nocne = 63,84 zł

– w maju [(1276 zł : 160 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 40 godzin nocnych = 64 zł

63,80 zł + 63,84 zł + 64 zł = 191,64 zł

- tak oszacowaną podstawę wymiaru dzielimy przez liczbę godzin, jaką pan Arkadiusz rzeczywiście przepracował w ciągu tych trzech miesięcy; do limitu tego włączamy ewentualnie nadgodziny; zakładamy, że były to 504 godziny (bez nadgodzin)

191,64 zł : 504 godziny = 0,38 zł

- uzyskaną stawkę godzinową mnożymy przez liczbę godzin przebytego wypoczynku

0,38 zł x 80 godzin urlopu = 30,40 zł

Za czerwiec pan Arkadiusz powinien otrzymać 2000 zł gaży zasadniczej i 30,40 zł średniej urlopowej od składników ruchomych. Dodajmy, że – skoro należy on do pracujących w nocy – praca w porze nocnej zwykle nie stanowi dla niego jednocześnie nadliczbowej. Powoduje to, że normalne wynagrodzenie za pracę nocną mieści się w płacy zasadniczej. [/ramka]

[ramka][b]Przykład 2[/b]

Pani Tamara jest recepcjonistką w schronisku dla nieletnich, utworzonym przez ministra pracy. Nie ma statusu pracującego w nocy, ale ostatnio często ma nadgodziny w porze nocnej. Podlega [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=270421]rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z 30 kwietnia 2008 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników niebędących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej oraz w niektórych innych jednostkach organizacyjnych (DzU nr 82, poz. 493 ze zm.)[/link].

Na jej wynagrodzenie składa się:

– pensja zasadnicza, według IX kategorii zaszeregowania, 1750 zł miesięcznie,

– dodatek za wysługę lat 7 proc. pensji zasadniczej 122,50 zł (1750 zł x 7 proc.).

Złożyła wniosek o osiem dni urlopu (64 godziny) w lipcu. W tym roku w kwietniu przepracowała trzy godziny nocne, w maju sześć, a w czerwcu siedem; wszystkie stanowiły równocześnie nadgodziny. Dlatego za każdą godzinę pracy nocnej kobiecie przysługiwało:

– normalne wynagrodzenie,

– dodatki za porę nocną: 20 proc. stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego (jest wyższa od płacy minimalnej),

– dodatki nadliczbowe: 100 proc. wymienionej stawki godzinowej.

Składniki w stałej stawce miesięcznej (płaca zasadnicza i dodatek za wysługę lat) bierzemy pod uwagę w kwotach przysługujących w miesiącu korzystania z wypoczynku, tj. 1872,50 zł.

Aby uzyskać należną jej pensję za wypoczynek ze składników ruchomych, ustalamy:

- poszczególne rodzaje pensji należne za godziny nocne w kwietniu, maju i czerwcu >patrz tabela niżej i dodajemy je

Rodzaj wynagrodzenia Miesiąc

(3 godziny nocne) kwiecień 2009 r.

(6 godzin nocnych) maj 2009 r.

(7 godzin nocnych) czerwiec 2009 r.

normalne wynagrodzenie

(1872,50 zł : 168 godzin) x 3 = 33,45 zł (1872,50 zł : 160 godzin) x 6 = 70,20 zł (1872,50 zł : 168 godzin) x 7 = 78,05 zł

dodatki nocne

[(1872,50 zł : 168) x 20 proc.] x 3 = 6,69 zł [(1872,50 zł : 160) x 20 proc.] x 6 = 14,04 zł [(1872,50 zł : 168) x 20 proc.] x 7 = 15,61 zł

dodatki nadliczbowe

[(1872,50 zł : 168) x 100 proc.] x 3 = 33,45 zł [(1872,50 zł : 160) x 100 proc.] x 6 = 70,20 zł [(1872,50 zł : 168) x 100 proc.] x 7 = 78,05 zł

RAZEM 73,59 zł 154,44 zł 171,71 zł

73,59 zł + 154,44 zł + 171,71 zł = 399,74 zł

- tak oszacowaną podstawę wymiaru dzielimy przez liczbę godzin, jaką pracownik rzeczywiście przepracował w tym okresie; zakładamy, że było to 496 godzin

399,74 zł : 496 godzin = 0,81 zł

- uzyskaną stawkę godzinową mnożymy przez liczbę godzin urlopu (64)

0,81 zł x 64 godziny urlopu = 51,84 zł

Za lipiec pani Tamara powinna otrzymać 1872,50 zł pensji zasadniczej i dodatku za wysługę lat oraz 51,84 zł średniej urlopowej ze zmiennych składników (płacy za godziny nocne i nadliczbowe).[/ramka]

[srodtytul]W ekwiwalencie[/srodtytul]

Przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop uwzględniamy te same elementy płacowe co w pensji urlopowej, ale z pewnymi wyjątkami dotyczącymi składników (§ 14 – 17 rozporządzenia urlopowego):

- w stałej stawce miesięcznej – wliczamy w wysokości należnej z miesiąca ustania zatrudnienia,

- zmiennych za okresy nie dłuższe niż miesiąc, w tym dodatki i ewentualnie normalne wynagrodzenie za porę nocną – uwzględniamy w średniej kwocie wypłaconej podczas trzech miesięcy poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia,

- zmiennych za okresy dłuższe niż miesiąc – bierzemy pod uwagę w przeciętnej wartości wypłaconej w ciągu 12 miesięcy poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia.

[ramka][b]Przykład 3[/b]

Pan Marek jest szefem zmiany w fabryce szkła, zatrudnionym w podstawowym systemie czasu pracy. Pracuje w systemie zmianowym, ma więc status pracującego w nocy. Na koniec sierpnia 2009 r. ulega rozwiązaniu jego umowa o pracę i pozostanie mu siedem dni niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego (56 godzin). Otrzymuje 3000 zł pensji podstawowej i premie miesięczne regulaminowe równe 15 proc. tej pierwszej. W maju przepracował 41 godzin nocnych, w czerwcu 42, w lipcu będzie ich miał 47. Ekwiwalent za niewykorzystany wypoczynek liczymy tak:

1) składniki w stałej stawce miesięcznej (tu płaca podstawowa i premia) – przyjmujemy z miesiąca ustania zatrudnienia 3450 zł; płaca podstawowa konsumuje już normalne wynagrodzenie za pracę w nocy; następnie postępujemy według § 18 rozporządzenia urlopowego, czyli:

- ustalamy ekwiwalent za jeden dzień urlopu, dzieląc podstawę przez współczynnik ekwiwalentowy

3450 zł : 21,08 = 163,66 zł

- określamy stawkę godzinową ekwiwalentu, dzieląc przez 8 stawkę za jeden dzień

163,66 zł : 8 = 20,46 zł

- wyliczamy wartość ekwiwalentu z tych składników, mnożąc stawkę godzinową przez liczbę godzin niewykorzystanego urlopu

20,46 zł x 56 godzin = 1145,76 zł

2) składniki zmienne za okresy nie dłuższe niż miesiąc (dodatki nocne) – uwzględniamy w średniej wysokości wypłaconej pracownikowi w ciągu trzech miesięcy poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia, czyli w maju, czerwcu i lipcu, a następnie postępujemy zgodnie z § 18 rozporządzenia urlopowego:

- ustalamy sumę dodatków nocnych uiszczonych w ciągu tych trzech miesięcy (podstawa wymiaru)

Pan Marek otrzymał dodatki nocne w wysokości:

– w maju [(1276 zł : 160 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 41 godzin nocnych = 65,60 zł

– w czerwcu [(1276 zł : 168 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 42 godziny nocne = 63,84 zł

– w lipcu [(1276 zł : 184 godziny wymiaru) x 20 proc.] x 47 godzin nocnych = 65,33 zł.

65,60 zł + 63,84 zł + 65,33 zł = 194,77 zł

- tę podstawę wymiaru dzielimy przez współczynnik ekwiwalentu (21,08), a potem jeszcze przez 8

(194,77 zł : 21,08) : 8 = 1,16 zł

- uzyskaną stawkę godzinową mnożymy przez 56 godzin niewykorzystanego wypoczynku

1,16 zł x 56 godzin = 64,96 zł

Szef powinien wypłacić panu Markowi 1210,72 zł ekwiwalentu za urlop (1145,76 zł + 64,96 zł).[/ramka]

[srodtytul]W rekompensatach przy rozstaniu[/srodtytul]

Odprawy i odszkodowania ustalamy tak samo jak ekwiwalent za urlop, co wynika m.in. z § 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=31292F464E145014E79FED14BAF116BD?id=169524]rozporządzenia o wynagrodzeniach i art. 8 ust. 3 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.)[/link]. Nie dzielimy ich jednak przez współczynnik ekwiwalentu ([b]uchwała z 9 maja 2000 r.; III ZP 12/00[/b]), poprzestajemy na miesięcznej średniej arytmetycznej.

[ramka][b]Przykład 4[/b]

Pani Janina jest pracownikiem samorządowym zatrudnionym na umowę o pracę. Dostała wypowiedzenie z powodu reorganizacji urzędu, która spowodowała likwidację jej stanowiska pracy. Umowa o pracę ulegnie rozwiązaniu na koniec lipca br. Otrzymuje 3500 zł wynagrodzenia zasadniczego i 6-proc. dodatek za wieloletnią pracę. W tym roku w kwietniu przepracowała trzy godziny w nocy, w maju cztery, a w czerwcu pięć, będące jednocześnie nadgodzinami. Z tytułu godzin nadliczbowych uzyskała czas wolny. Odprawę z racji zwolnienia z przyczyn jej niedotyczących za dwa miesiące liczymy następująco:

1) składniki w stałej stawce miesięcznej (tu wynagrodzenie zasadnicze i dodatek za wieloletnią pracę) – bierzemy pod uwagę z miesiąca ustania zatrudnienia, tj. 3710 zł

2) zmienne składniki za okresy nie dłuższe niż miesiąc (dodatki nocne) – w średniej wysokości wypłaconej podczas trzech miesięcy poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia. Sumujemy dodatki nocne uiszczone w:

– kwietniu [(1276 zł : 168 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 3 godziny nocne = 4,56 zł

– w maju [(1276 zł : 160 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 4 godziny nocne = 6,40 zł

– w czerwcu [(1276 zł : 168 godzin wymiaru) x 20 proc.] x 5 godzin nocnych = 7,60 zł

4,56 zł + 6,40 zł + 7,60 zł = 18,56 zł

Uzyskaną średnią arytmetyczną 3728,56 zł (3710 zł + 18,56 zł) mnożymy przez 2 i mamy odprawę 7457,12 zł.[/ramka]

[srodtytul] W PŁACY MINIMALNEJ RAZ UWZGLĘDNIAMY, A RAZ NIE[/srodtytul]

[b]Gratyfikacje nocne włączamy do podstawy wymiaru poborów najniżej opłacanych osób tylko wtedy, gdy zachowują one status pracujących w tej porze doby.[/b]

[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=41572028E4DE7E03FC03860094A7680F?id=167521]Ustawa z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (DzU nr 200, poz. 1679 ze zm.)[/link] nakazuje uwzględniać w minimalnym wynagrodzeniu za pracę składniki i świadczenia, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń, określonych przez Główny Urząd Statystyczny, do wynagrodzeń osobowych. Na tej liście znajdują się różne dodatki do wynagrodzenia, w tym nocne.

Natomiast ustawa o minimalnym wynagrodzeniu za pracę stanowi, że zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy musi dostać w tym roku przynajmniej 1276 zł w miesiącu, a w pierwszym roku pracy 80 proc. tej kwoty, czyli 1020,80 zł.

Wszelkie pieniądze należne za pracę ponad przypisany do zatrudnionego wymiar czasu pracy przysługują zatem ponad minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 6 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę). Dlatego podwładnemu niemającemu statusu pracującego w nocy nie wliczamy do minimalnej pensji żadnej zapłaty za pracę w porze nocnej: ani normalnego wynagrodzenia, ani dodatków.

[ramka][b]Przykład 5[/b]

Pan Zenon jest dozorcą w publicznym ZOZ. Obejmuje go [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=78786]rozporządzenie ministra zdrowia i opieki społecznej z 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (DzU nr 52, poz. 543 ze zm.)[/link]. Otrzymuje 1030 zł pensji zasadniczej według IV kategorii zaszeregowania, dodatek za wysługę lat na poziomie 6 proc. miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego oraz nagrody.

W czerwcu br. przepracował trzy godziny w porze nocnej. Nie należy do osób pracujących w nocy i dlatego te trzy godziny nocne stanowiły jednocześnie nadgodziny. Za każdą z nich przysługuje normalne wynagrodzenie, dodatek nocny i dodatek nadliczbowy; wypłat tych nie wliczamy jednak do minimalnego wynagrodzenia.

W czerwcu pan Zenon przepracował wszystkie dni robocze. Uzyskał zatem jedynie 1091,80 zł składników wchodzących do minimalnej pensji. Należy mu się więc 184,20 zł wyrównania.[/ramka]

[ramka][b]Przykład 6[/b]

Pani Stanisława jest ochroniarzem w małej spółce prywatnej. Posiada status pracującego w nocy. Otrzymuje 1200 zł płacy podstawowej i miesięczne premie. W czerwcu br. przepracowała 42 godziny w nocy, za co uzyskała 63,84 zł [(1276 zł : 168) x 20 proc.) x 42]. W miesiącu tym dostała 1313,84 zł (1200 zł pensji podstawowej + 50 zł premii + 63,84 zł dodatków nocnych). Pani Stanisławie nie przysługuje wyrównanie do minimalnej płacy, gdyż wolno do niej wliczyć dodatki nocne (kobieta wykonywała tę pracę w ramach normalnego wymiaru czasu pracy).[/ramka]

[srodtytul]NIE WPŁYWAJĄ NA ZAPŁATĘ ZA NADLICZBÓWKI, PRZESTÓJ I DYŻUR[/srodtytul]

[b]Nie wchodzą bowiem do stawki osobistego zaszeregowania, według której w większości sytuacji liczymy dodatki za godziny przepracowane ponad obowiązujące normy.[/b]

W pierwszej kolejności dodatki za godziny nadliczbowe szacujemy – w świetle art. 151[sup]1[/sup] § 3 k.p. – na podstawie stawki osobistego zaszeregowania określonej godzinowo lub ryczałtem miesięcznym. Osobiste zaszeregowanie to tymczasem wyłącznie wskazana godzinowo lub miesięcznie goła pensja zasadnicza, co potwierdził [b]SN w uchwale z 3 kwietnia 2007 r. (II PZP 4/07)[/b].

Jasne jest zatem, że w tych okolicznościach do osobistego zaszeregowania nie kwalifikujemy ani normalnego wynagrodzenia za pracę w nocy, ani dodatków nocnych.

[ramka][b]Przykład 7[/b]

Pan Krzysztof jest magazynierem w prywatnej firmie. Na jego pobory składa się pensja zasadnicza 12 zł za godzinę pracy i miesięczny dodatek stażowy na poziomie 10 proc. tej pierwszej. Często pracuje w nocy. Mimo to dodatek za godziny nadliczbowe ustalamy wyłącznie od stawki osobistego zaszeregowania 12 zł za godzinę.[/ramka]

Wyjątek stanowią pracownicy uzyskujący wyłącznie zmienne składniki wynagrodzenia, a więc niewynagradzani według osobistego zaszeregowania. W grę wchodzą np. handlowcy, przedstawiciele medyczni, szwaczki. Podstawę wymiaru należnych im dodatków za godziny nadliczbowe stanowi bowiem 60 proc. średniej urlopowej. Skoro tak, to uwzględniamy w tej podstawie te same składniki poborów co w płacy urlopowej, a więc i pieniądze za pracę w porze nocnej.

Opisane zasady stosujemy do obliczania wynagrodzenia za niezawiniony przez podwładnego przestój i za dyżur. Pensję za czas przestoju i dyżuru najpierw ustalamy zatrudnionemu od wynagrodzenia wynikającego z jego osobistego zaszeregowania. Dopiero jeśli strony nie wyodrębniły takiego elementu płacowego, uiszczamy 60 proc. średniej urlopowej. W żadnym razie owa podstawa wymiaru nie może jednak spaść poniżej minimalnej płacy za pracę.

[ramka][b]Przykład 8 [/b]

Pani Lidia jest etatowym przedstawicielem handlowym przedsiębiorstwa zajmującego się dystrybucją sprzętu komputerowego. Dostaje tylko wynagrodzenie prowizyjne 100 zł od sprzedanego komputera i 50 zł od innych urządzeń. W lipcu br. ze względu na reorganizację firmy pełniła trzy godziny dyżuru, podczas którego wykonywała pracę. W tym roku w kwietniu zarobiła 7000 zł prowizji, w maju 7500 zł, w czerwcu 7200 zł. W miesiącach tych przepracowała w nocy odpowiednio jedną, trzy i cztery godziny w nocy, stanowiące jednocześnie nadgodziny. Do podstawy wymiaru wynagrodzenia za dyżur (60 proc. średniej urlopowej) wliczamy w łącznej kwocie wypłaconej w kwietniu, maju i czerwcu:

- stawki godzinowe w łącznej wysokości wypłaconej w kwietniu, maju i czerwcu,

- normalne wynagrodzenie za godziny nocne i nadgodziny,

- dodatki nocne,

- dodatki nadliczbowe.[/ramka]