Zasadnicze znaczenie ma tutaj art. 81 § 1 kodeksu pracy. Według tego przepisu pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia za czas gotowości do pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, ale doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy.
Jeśli więc podwładny jest gotowy do pracy, ale nie może jej wykonywać z przyczyn dotyczących firmy, to ma prawo do wynagrodzenia. Przy czym nie muszą to być przyczyny zawinione lub spowodowane przez pracodawcę. Przepis art. 81 § 1 k.p. dzieli bowiem przeszkody uniemożliwiające wykonywanie pracy jedynie na te dotyczące i niedotyczące pracownika. Tylko zaś w razie zaistnienie przeszkód dotyczących wyłącznie pracownika nie zachowuje on prawa do wynagrodzenia. W pozostałych przypadkach, gdy wykaże gotowość do pracy – tj. udowodni, że był psychofizycznie zdolny do jej wykonywania, przejawiał zamiar podjęcia pracy, o czym pracodawca wiedział – może żądać zapłaty.