Delegowanie polega na kierowaniu personelu do pracy w innym kraju przy wykonaniu kontraktu np. na roboty budowlano-mieszkaniowe, jaki pracodawca podpisał z zagraniczną firmą.

Osoba wysłana nie zmienia pracodawcy, jedynie miejsce pracy. Jest to więc układ trójstronny, w którym uczestniczą:

- macierzysty pracodawca, tzw. wysyłający,

- pracownik delegowany,

- firma, na rzecz którego świadczona jest usługa.

[srodtytul]Zagraniczne minimum[/srodtytul]

Co do zasady delegowanego do pracy we Francji zatrudniamy według polskich przepisów. Są jednak warunki, które trzeba zaoferować na poziomie nie niższym od obowiązujących w kraju przyjmującym. Chodzi m.in. o:

- maksymalny czas pracy,

- minimalne wymiary urlopu wypoczynkowego i okresy odpoczynku,

- minimalne wynagrodzenie za pracę i za godziny nadliczbowe,

- uprawnienia rodzicielskie i młodocianych.

Czytelnik o tym zapomniał, bo wszystko wskazuje na to, że zatrudnieni zarabiają 1317 zł. To ustawowe minimum gwarantowane pracującym w Polsce. Dla wyjeżdżających za granicę stanowczo za mało. W opisanym wypadku delegowani do Francji (pracujący tam w pełnym wymiarze czasu pracy) powinni zarabiać minimum 1343,80 euro brutto.

Tyle bowiem od 1 stycznia 2010 r. wynosi w tym kraju wynagrodzenie minimalne (Salaire Minimum de Croissance, SMIC).

[srodtytul]W kraju składki i…[/srodtytul]

Zobaczmy teraz, kto i gdzie musi od takiego wynagrodzenia odprowadzić składki ZUS. Zgodnie ze wspólnotową zasadą podmiot państwa, na terytorium którego jest wykonywana praca. Od tej reguły jest jednak wyjątek.

Dotyczy on osób, które wykonują działalność jako pracownicy najemni w państwie członkowskim w imieniu pracodawcy, który normalnie tam prowadzi swoją działalność, a które są delegowane przez tego pracodawcę do innego państwa członkowskiego do wykonywania pracy w jego imieniu.

Te osoby nadal podlegają ustawodawstwu pierwszego państwa członkowskiego, pod warunkiem że:

- przewidywany czas takiej pracy nie przekracza od 1 maja 2010 r. 24 miesięcy,

- osoba ta nie jest wysłana w zastępstwie innej.

Tak wynika art. 12 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, które obowiązuje od 1 maja br. Zwracamy jednak uwagę na to, że opisywany problem dotyczy marca i kwietnia.

Wtedy obowiązywało jeszcze stare rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r., które zakładało, że okres opłacania składek ZUS w Polsce nie może przekroczyć 12 miesięcy.

[srodtytul]…podatki[/srodtytul]

Z fiskusem jest podobnie. Dochody przysługujące oddelegowanym do Francji też będą opodatkowane w Polsce, bo strony stosunku pracy spełniają przesłanki z art. 15 ust. 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=73192]polsko-francuskiej umowy o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (DzU z 1977 r. nr 1, poz. 5)[/link].

Chodzi głównie o to, że

- pracownik wykonuje pracę na terytorium Francji krócej niż 183 dni, a

- polski pracodawca nie ma we Francji siedziby.

[srodtytul]Jaki kurs[/srodtytul]

Wynagrodzenie za pracę ustalone w walucie obcej trzeba jeszcze odpowiednio przeliczyć na złote. Robimy to według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut.

Jeżeli natomiast podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Tak wynika z art. 11 ust. 3i 4 oraz art. 11a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.)[/link].

Policzmy zatem, jakie wynagrodzenie netto przysługuje oddelegowanym do Francji. Prawidłową listę płac prezentujemy na przykładzie kwietnia. Powinien znaleźć się na niej przychód w wysokości 1343,80 euro brutto.

[b]KROK 1. USTALAMY SKŁADKI SPOŁECZNE[/b]

W opisanym wypadku podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne jest przychód ze stosunku pracy (1343,80 euro) pomniejszony o kwotę stanowiącą równowartość diety przysługującej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu za granicą.

Ale uwaga, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 16 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=77519]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasada ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.)[/link], ustalona w ten sposób podstawa wymiaru składek ZUS nie może być niższa od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej ogłoszonego w ustawie budżetowej (obecnie wynosi ono 3146 zł).

Jeżeli podstawa wymiaru składek ZUS jest niższa od tego wynagrodzenia, to składki trzeba naliczyć od 3146 zł. W opisywanym przypadku tak jest, bo w przeliczeniu na złote, po wcześniejszym odliczeniu diety podstawa wymiaru wynosi –24,06 zł. Obliczyliśmy to tak:

45 euro (wysokość diety we Francji) x 30 dni kwietnia = 1350 euro

1343,80 euro (płaca minimalna we Francji) – 1350 euro (dieta za kwiecień) = -6,2 euro

-6,2 euro x 3,8804 zł (kurs średni euro z 23 kwietnia 2010 r.) = –24,06 zł

Policzmy zatem składki finansowane przez pracownika od kwoty 3146 zł, czyli prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej ogłoszonego w ustawie budżetowej.

- składka emerytalna 3146 zł x 9,76 proc. = 307,04 zł

- składka rentowa 3146 zł x 1,5 proc. = 47,19 zł

- składka chorobowa 3146 zł x 2,45 proc. = 77,08 zł

- razem 431,31 zł

[b]KROK 2. SKŁADKI ZDROWOTNE[/b]

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pomniejszona o składki społeczne finansowane przez pracownika. Składka potrącona wynosi 9 proc., a odliczana od podatku 7,75 proc.

- podstawa wymiaru 3146 zł – 431,31 zł (suma składek ZUS) = 2714,69 zł

- składka pełna 2714,69 zł x 9 proc. = 244,32 zł

- składka odliczana od podatku 2714,69 zł x 7,75 proc. = 210,39 zł

[b]KROK 3. OKREŚLAMY PODSTAWĘ OPODATKOWANIA[/b]

Od przychodu ogółem należy odjąć składki ZUS i koszty uzyskania przychodu (w tym wypadku podwyższone). Wynik podajemy bez groszy, zaokrąglając zgodnie z zasadą, że końcówkę wynoszącą mniej niż 50 groszy pomijamy, a tę wynoszącą 50 i więcej groszy podwyższamy do pełnych złotych.

Proszę jednak zwrócić uwagę, że przychodem będzie tu 5214,48 zł, bo 1343,80 euro (minimalne wynagrodzenie obowiązujące we Francji) x 3,8804 zł (kurs średni euro z 23 kwietnia 2010 r.) = 5214,48 zł.

Tę kwotę trzeba jeszcze pomniejszyć o 30 proc. diety, bo część przychodów odpowiadająca tej kwocie jest zwolniona z podatku dochodowego. Tak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 20 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176)[/link].

Policzmy zatem podstawę opodatkowania:

1350 euro (dieta francuska) x 3,8804 zł (kurs średni z 23 kwietnia 2010 r.) = 5238,54 zł x 30 proc. = 1571,56 zł (30 proc. diety zwolnionej z podatku)

5214,48 zł (przeliczona na złote wartość minimalnego wynagrodzenia obowiązującego we Francji) – 1571,56 zł (30 proc. diety zwolnionej z podatku) – 431,31 zł (suma składek ZUS) – 139,06 zł (podwyższone KUP) = 3072,55 zł; po zaokrągleniu 3073 zł

[b]KROK 4. SZACUJEMY PODATEK I ZALICZKĘ DO US[/b]

Podstawę opodatkowania trzeba pomnożyć przez stawkę podatkową wynoszącą 18 albo 32 proc. Czytelnik nie pisze o kwocie wolnej od podatku, dlatego zakładamy, że oddelegowani pracownicy nie złożyli PIT-2.

Następnie wynik należy obniżyć o pobraną składkę na ubezpieczenie zdrowotne, która nie może przekroczyć 7,75 proc. podstawy jej wymiaru. Otrzymamy zaliczkę do urzędu skarbowego, którą też podajemy w pełnych złotych.

3073 zł x 18 proc. = 553,14 zł

553,14 zł – 210,39 zł (składka zdrowotna podlegająca odliczeniu od podatku) = 342,75 zł; po zaokrągleniu 343 zł (zaliczka do US)

[b]KROK 5. WYPŁATA DLA PRACOWNIKA[/b]

Od przychodu pracownika odejmujemy składki ZUS, składkę zdrowotną 9 proc. i zaliczkę do US.

5214,48 zł (przeliczona na złote wartość minimalnego wynagrodzenia obowiązującego we Francji) – 431,31 zł (suma składek ZUS) – 244,32 zł (9-proc. składka zdrowotna obniżona do wysokości zaliczki) – 343 zł (zaliczka do US) = 4195,85 zł

[ramka][b]Trochę teorii, trochę praktyki[/b]

- Zarówno podstawę opodatkowania, jak i zaliczkę na podatek zaokrąglamy w ten sposób, że końcówkę wynoszącą mniej niż 50 groszy pomijamy, a wynoszącą 50 i więcej groszy podwyższamy do pełnych złotych.

- Licząc kwotę do wypłaty odejmujemy wartość składek na ubezpieczenia społeczne i pełną składkę zdrowotną, a także zaliczkę do urzędu skarbowego. [/ramka]