Usługi wsparcia i pomocy w zakresie finansowym są usługami doradczymi w rozumieniu ustawy o CIT

Tak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej 10 marca 2021 r. przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114- KDIP2-2.4010.63.2021.1.RK).

Polska spółka należąca do międzynarodowej grupy prowadzi działalność, w ramach której świadczy m.in. usługi księgowo – rachunkowe, doradztwa podatkowego oraz wykonuje czynności rewizji finansowej. Jeden z podmiotów powiązanych ze spółką świadczy na jej rzecz, na podstawie zawartej umowy, usługi wsparcia operacyjnego, w tym usługi księgowe, finansowe, HR, prawne, zarządzania ryzykiem, marketingowe oraz zarządzania. Ze względu na to, że spółka działa w formie spółki komandytowej, od 1 maja 2021 r. uzyska status podatnika podatku od osób prawnych. Chcąc potwierdzić zakres swoich obowiązków po uzyskaniu statusu podatnika CIT, spółka zwróciła się o wydanie interpretacji indywidualnej, aby rozstrzygnąć czy art. 15e ust. 1 ustawy o CIT znajdzie zastosowanie w odniesieniu do usług finansowych nabywanych przez nią od podmiotu powiązanego.

Ponieważ ustawa o CIT nie definiuje pojęcia usług doradczych, wnioskodawca posłużył się wykładnią językową i uwzględniając słownikową definicję pojęcia „doradztwo" uznał, że wydatki ponoszone na zakup usług finansowych nie mieszczą się w definicji usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią umowy zawartej z podmiotem powiązanym świadczone usługi mają, zdaniem spółki, charakter jedynie wykonawczy, a nie doradczy. W związku z tym, zdaniem wnioskodawcy, usługi finansowe nie powinny podlegać wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15e ust. 1 po przekroczeniu ustawowego limitu wynikającego z art. 15e ust. 12. Zdaniem spółki wszelkie wydatki ponoszone na nabycie usług finansowych w całości powinny stanowić koszt uzyskania przychodu.

Czytaj też:

Czy usługi finansowe będą opodatkowane VAT

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Opierając się, podobnie jak wnioskodawca, na wykładni językowej, organ stwierdził, że przedstawione we wniosku usługi finansowe są usługami doradczymi. Tym samym ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT znajdzie w ich przypadku zastosowanie. Zdaniem dyrektora KIS świadczenie odpłatnych usług „pomocy", „asysty" czy „wsparcia" powinno zostać uznane za udzielanie fachowych porad, ponieważ oparte są one na wiedzy, doświadczeniu i kompetencjach biznesowych. Organ wskazał też, że usługi doradztwa związane z zarządzaniem finansami (z wyłączeniem podatków) zostały wprost wymienione w komunikacie opublikowanym na stronach Ministerstwa Finansów, pt. „Kategorie usług objętych art. 15e ust. 1 ustawy o CIT". Według MF, charakterystyczne dla usług doradczych jest to, że nie można ich jednoznacznie przypisać do określonej sfery działalności przedsiębiorstwa. Działalność doradcza może więc dotyczyć większości sfer życia gospodarczego i z natury jest działalnością niejednorodną. W konsekwencji, zdaniem dyrektora KIS, czynności doradcze mogą obejmować bardzo szeroki wachlarz usług, w tym usługi doradztwa związane z zarządzaniem finansami.

Komentarz eksperta

Aleksandra Jackowska, starszy menedżer w Zespole Cen Transferowych EY

Artykuł 15e ust. 1 ustawy o CIT ogranicza możliwość zaliczenia do kosztów wydatków związanych z zakupem określonej w przepisie listy usług, poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych. Jedną z kategorii usług wskazanych tym przepisie są usługi doradcze.

W komentowanej interpretacji dyrektor KIS wskazał, że ograniczenia wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT mają zastosowanie w przypadku usług dotyczących „pomocy", „asysty" czy „wsparcia". Każdorazowo kluczowe jest zatem przeprowadzenie szczegółowej analizy treści ekonomicznej danych usług oraz zidentyfikowanie elementów, które mogą przesądzać o ich doradczym charakterze.

W interpretacji indywidualnej z 8 października 2019 r. (0114-KDIP2-2.4010.333.2019.2.AG) dyrektor KIS, podobnie jak w komentowanej interpretacji, analizował wątpliwości wnioskodawcy dotyczące zastosowania art. 15e ust. 1 ustawy o CIT do usług wsparcia finansowego. Usługi te obejmowały m.in. przygotowywanie raportów i sprawozdań finansowych zarówno na potrzeby wewnętrzne wnioskodawcy, jak i instytucji zewnętrznych; wsparcie w zakresie sporządzenia rocznych budżetów, prognoz, planów wieloletnich i analiz finansowych, a także kontrolę realizacji opracowanych wcześniej planów. Stosując wykładnię językową dyrektor KIS potwierdził, że wskazane usługi wsparcia finansowego mają charakter odmienny od usług doradztwa, zarządzania, kontroli, przetwarzania danych oraz innych wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT i tym samym wydatki na ich nabycie nie podlegają limitowaniu.

Zakres usług będących przedmiotem analizy organu podatkowego w obu tych interpretacjach wykazuje znaczny stopień podobieństwa. Mimo to, stanowiska organów nie są spójne. W komentowanej interpretacji organ uznał, że wskazane przez spółkę usługi finansowe stanowią usługi doradztwa i tym samym wydatki poniesione na ich nabycie podlegają limitowaniu, natomiast we wspomnianej interpretacji z października 2019 r. organ zajął stanowisko odmienne.

Praktyka organów podatkowych w zakresie zastosowania art. 15e ust. 1 do kosztów związanych z nabyciem usług finansowych wskazuje, że nie ma tutaj jeszcze w pełni spójnej linii interpretacyjnej. Każdorazowo stanowiska organów uzależnione są od specyfiki konkretnych usług finansowych, co powoduje konieczność indywidualnego rozpatrywania każdego przypadku.