Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 18 lipca 2016 r. (IPPP2/4512-408/16-2/BH).
Z wnioskiem o jej wydanie wystąpiła spółka zajmująca się produkcją oraz sprzedażą biżuterii. W istocie spółka opracowuje projekt biżuterii i zleca jubilerowi jej wykonanie z 18 karatowego złota. W ramach promocji towarów spółki, biżuteria jest przekazywana nieodpłatnie osobie publicznej, tak aby obdarowana gwiazda mogła pokazać się w przekazanych jej wyrobach na eventach, premierach, galach oraz w mediach społecznościowych (instagram, facebook, strony www, snapchat).
Spółka zapytała: Czy wydawane wyroby biżuteryjne można potraktować jako próbki towarów, skutkiem czego nie zaistnieje obowiązek opodatkowania tych przekazań W razie odpowiedzi negatywnej – chciała się też upewnić, jak należy ustalić podstawę opodatkowania VAT. Spółka uważała, że wydawane wyroby to próbki, dlatego nie powstanie obowiązek opodatkowania tych przekazań na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Gdyby jednak fiskus miał inne zdanie, to podstawę opodatkowania VAT – w opinii spółki – należy ustalić na podstawie kosztu wytworzenia (ceny uiszczanej jubilerowi oraz pozostałych kosztów, m.in. opakowania).
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przekazania nieodpłatnie celebrytom biżuterii jako próbki. Jednocześnie organ podzielił stanowisko spółki co do sposobu ustalenia podstawy opodatkowania VAT.
W uzasadnieniu organ wskazał, że wyłączeniu z opodatkowania podlega m.in. przekazanie próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT). Natomiast przez próbkę rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:
1) ma na celu promocję tego towaru oraz
2) nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru (art. 7 ust. 7 ustawy o VAT).
Organ podkreślił, że produkcja biżuterii różni się np. od produkcji kosmetyków czy środków piorących, gdzie próbka jest zazwyczaj mniejszą ilością finalnego produktu. W przedmiotowej sprawie kluczowe jest spełnienie warunków zawartych w ustawowej definicji próbki. Izba przyznała, że pierwszy z warunków jest spełniony, gdyż przekazanie biżuterii celebrytom w celu zaprezentowania się w niej na różnego rodzaju pokazach czy spotkaniach stanowi promocję i reklamę towarów spółki. Jednak zadaniem organu drugi warunek nie został spełniony, ponieważ przekazanie biżuterii służy zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego. Celebryci mogą bowiem wykorzystywać biżuterię zarówno na galach czy eventach, ale także w sytuacjach prywatnych bez nabywania określonego rodzaju biżuterii, gdyż jest ona w ich posiadaniu.
Zdaniem autorki
Aleksandra Musiał, konsultantka w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte
Klasyfikacja towaru jako próbki w świetle ustawy o VAT w praktyce często przysparza podatnikom problemów. 1 kwietnia 2013 r. znowelizowano ustawową definicję próbki w celu dostosowania jej do przepisów dyrektywy 112/2006/WE oraz interpretacji dokonanej przez TSUE w wyroku z 30 września 2010 r. w sprawie C-581/08 EMI Group. Pomimo tej nowelizacji przepisów, definicja próbki wciąż zawiera pojęcia nieostre i powoduje spory podatników z fiskusem.
Można się spotkać z interpretacjami, w których organy podatkowe potwierdzają, że zaspokojenie potrzeb odbiorcy może być nieodłącznym elementem promocji danego towaru i ma go skłaniać do zakupu promowanego towaru, w związku z czym nieodpłatnie przekazywane towary mieszczą się w ustawowej definicji próbki. Przykładem takich towarów mogą być egzemplarze książek przekazywane nauczycielom bądź edytorom (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 6 marca 2014 r., IPPP1/443-1288/13-4/AP) oraz karton pełnowartościowych mrożonych produktów spożywczych przekazywany kontrahentom (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 26 lutego 2016 r., 1061-IPTPP1.4512.1.2016.2.AK).
Jednak pomimo nowelizacji przepisów oraz wyroku TSUE nadal wydawane są interpretacje, w których fiskus zajmuje odmienne stanowisko, jeżeli przekazanie pełnowartościowych towarów powoduje zaspokojenie potrzeb nabywcy. Kluczowe znaczenie ma stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji.
W komentowanej sprawie można zgodzić się z organem podatkowym, że gdy celebryci mogą swobodnie korzystać z przekazanych im nieodpłatnie wyrobów biżuteryjnych, to następuje zaspokojenie potrzeb odbiorcy końcowego uniemożliwiające skorzystanie z wyłączenia z opodatkowania VAT zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
W razie wątpliwości, czy przekazywany towar spełnia ustawową definicję próbki, a podatnik jest uprawniony do skorzystania z wyłączenia z podatkowania VAT tego przekazania, warto rozważyć wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.
