Jeżeli podatnik złoży korektę zeznania CIT-8 powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, to kwota tych zaliczek:
1)
ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej;
2)
ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej;
3)
nie zmienia się – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2 (art. 27 ust. 9 ustawy o CIT).
Uwaga! Gdy właściwy organ podatkowy określi należny podatek dochodowy w wysokości innej niż wykazana w zeznaniu CIT-8 albo w zeznaniu korygującym, to przepisy art. 27 ust. 9 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio (zob. art. 27 ust. 10 ustawy o CIT).
Przykład: Podstawę obliczenia zaliczki uproszczonej w roku podatkowym trwającym od 1 marca 2016 r. do 28 grudnia 2017 r. stanowi dla spółki zeznanie CIT-8 za rok podatkowy trwający od 1 marca 2014 r. do 28 lutego 2015 r. (tzw. rok bazowy), w którym spółka wykazała dochód w wysokości 24 000 zł. Należny podatek wyniósł zatem 4560 zł (24 000 zł x 19 proc.), a zaliczka uproszczona ustalona w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 marca 2016 r. to kwota 380 zł (4560 zł x 1/12). Załóżmy jednak, że spółka składa korektę tego zeznania CIT-8:
—Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy
