Zawiłość systemu podatkowego, a w efekcie także stopień skomplikowania rozliczeń z fiskusem sprzyjają popełnianiu przez podatników błędów i pomyłek w składanych przez nich deklaracjach podatkowych. Nic więc dziwnego, że często podatnicy, którzy stwierdzą pomyłki w złożonych deklaracjach, korzystają z procedury umożliwiającej im sporządzenie korekty. Możliwość ta jest uregulowana w przepisach ordynacji podatkowej (dalej: o.p.).
Zgodnie z art. 81 § 1 o.p., jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować złożoną deklarację. Musi to nastąpić poprzez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Uzasadnienie takie nie jest jednak wymagane w stosunku do deklaracji korygujących składanych elektronicznie w zakresie procedury szczególnej usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych na zasadach wynikających z art. 130c oraz art. 133 ustawy o VAT.
Złożenie dokumentu korygującego często niesie ze sobą również wymierną korzyść finansową. Otóż, jak wynika z art. 56 § 1a o.p., w przypadku złożenia prawnie skutecznej korekty deklaracji wraz z uzasadnieniem przyczyny korekty i zapłaty całości zaległości podatkowej w terminie siedmiu dni, licząc od dnia złożenia tej korekty, obniżeniu ulega wartość naliczanych przez fiskusa odsetek za zwłokę. Podstawowa stawka odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych wynosi obecnie 8 proc., natomiast podatnicy regulujący swoją zaległość podatkową w skorygowanej deklaracji (art. 56 § 1a o.p.) zapłacą odsetki od zaległości podatkowych tylko według stawki 6 proc.
Obniżenie stawki odsetek za zwłokę nie w każdej sytuacji jest jednak możliwe. Nie stosuje się go bowiem do korekty deklaracji złożonej:
- po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a gdy nie stosuje się takiego zawiadomienia – po zakończeniu kontroli podatkowej,
- w wyniku czynności sprawdzających,
- po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia postępowania kontrolnego na podstawie ustawy o kontroli skarbowej, a jeżeli takiego zawiadomienia się nie stosuje – do deklaracji korygującej składanej w terminie wyznaczonym do wypowiedzenia się w sprawie całego materiału dowodowego przed wydaniem decyzji lub ogłoszeniem wyniku kontroli.
Składając deklarację korygującą, warto również pamiętać, że ustawodawca przewidział kilka przypadków, których zaistnienie wyłącza prawnie skuteczne złożenie takiego dokumentu. Mianowicie uprawnienie do złożenia deklaracji korygujących ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej, oczywiście w zakresie objętym takim postępowaniem albo kontrolą. Dodatkowo, zgodnie z ustawą o kontroli skarbowej, uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania kontrolnego w zakresie objętym tym postępowaniem, przy czym korektę deklaracji mogą złożyć kontrolowani w terminie wyznaczonym do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego przed wydaniem decyzji lub ogłoszeniem wyniku kontroli. Oznacza to, że deklaracja korygująca złożona w takich okresach nie wywołuje żadnych skutków prawnych, a w efekcie także nie stanowi o możliwości naliczania odsetek przy zastosowaniu obniżonej stawki. Deklarację korygującą można złożyć dopiero po zakończeniu kontroli podatkowej albo po zakończeniu postępowania kontrolnego, przy czym w tym drugim przypadku złożenie takiej deklaracji jest dopuszczalne wyłącznie w zakresie nieobjętym decyzją określającą zobowiązanie podatkowe. Podobnie po zakończeniu prowadzonego postępowania podatkowego podatnik może złożyć deklarację korygującą tylko w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
Autor jest doradcą podatkowym
