Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 października 2014 r. (I FSK 1609/13).
W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą spółka dokonuje rozliczeń w walutach obcych. Chcąc zabezpieczyć się przed wahaniem kursów walutowych, zawiera z bankiem umowy na pochodne instrumenty finansowe, tj. transakcje forward walutowy nierzeczywisty. Strony zobowiązują się do przeprowadzenia transakcji kupna lub sprzedaży określonej kwoty waluty w określonym czasie, po z góry określonej cenie. Transakcja forward ma charakter nierzeczywisty, gdy obejmuje rozliczenia pieniężne instrumentu bez dostawy instrumentu bazowego. Rozliczenia następują wówczas poprzez wypłatę różnicy wynikającej z przyszłego kursu waluty w transakcji terminowej i kursu wypłaty waluty na dany moment. W przypadku osiągnięcia przez bank zysku na kontrakcie spółka przelewa środki z takiej transakcji na rzecz banku, gdy natomiast zysk osiągnie spółka, bank przelewa środki na jej rzecz. Spółka zapytała, czy transakcje te są usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a świadczącym usługę jest wyłącznie bank. Wskazała, że jej zdaniem transakcje te są usługą, ale podmiotem, który ją świadczy, jest wyłącznie bank. Czynności wykonywane przez spółkę w ramach transakcji mają charakter techniczny i nie są odpłatnym świadczeniem, przez co nie mogą zostać uznane za usługę.