Nie każdą korektę podatku od nieruchomości urząd uzna

Istota sporu

Czy urząd powinien badać korektę podstawy opodatkowania zgłoszoną przez podatnika?

Stan faktyczny

Spółka złożyła korektę podatku od nieruchomości, którą uzasadniła tym, że błędnie ujęła w podstawie opodatkowania wartość linii kablowych położonych w kanalizacjach kablowych. Linie te nie powinny być kwalifikowane – zdaniem firmy – jako samodzielne budowle w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, a w konsekwencji nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.Wójt zażądał dodatkowych dokumentów. Spółka ich nie przesłała, stwierdziła natomiast, że podatnik podatku od nieruchomości nie ma obowiązku przedstawiania żadnych kolejnych dokumentów dotyczących obiektów zadeklarowanych, gdyż do ustalenia stanu faktycznego sprawy zobowiązany jest organ podatkowy.

Wójt nie zgodził się na obniżenie wartości podstawy opodatkowania. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało jego decyzję, gdyż w środkach trwałych należących do spółki nie nastąpiły zmiany, które mogłyby uzasadnić korektę wartości.

Spółka skierowała sprawę do WSA, uzasadniając, że ani wójt, ani SKO nie podjęły działań, żeby wyliczyć, jaka jest łączna wartość tych budowli a zatem nie ustaliły podstawy opodatkowania budowli. Za takie nie mogły uchodzić dane z pierwotnej deklaracji podatkowej, bowiem podatnik sam uznał deklarację pierwotną za nieprawidłową. Tym samym organ podatkowy nie miał podstaw, aby ją uznać, gdyż nie badał jej prawidłowości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim. uznał, że wójt i SKO mają rację, a nie podatnik (sygnatura akt: II SA/Go 406/13).

Wyrok, konkluzja

Sąd zauważył przede wszystkim, że przyczyną wniosku o korektę deklaracji nie była zmiana wartości budowli, ale dokonana przez podatnika zmiana oceny prawnej co do zasad opodatkowania przedmiotu opodatkowania.

Zarówno kanalizacja techniczna jak i znajdujące się w niej linie (kable) telekomunikacyjne stanowią określoną funkcjonalną całość techniczno-użytkową niezbędną do zapewnienia łączności telefonicznej. Nie można więc traktować kabli telekomunikacyjnych w kanalizacji kablowej i kanalizacji kablowej samoistnie w oderwaniu od całości sieci. Skoro telekomunikacyjne kable ułożone w kanalizacji technicznej razem z tą kanalizacją stanowią całość techniczno-użytkową i są związane z prowadzoną przez firmę działalnością gospodarczą, to winny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawek i zasad właściwych dla budowli. Tym samym nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach i podatkach lokalnych – orzekł WSA.

W tej sytuacji – zdaniem sądu – można było dokonać jedynie subsumcji faktu, że kable i ich obudowa stanowią budowlę pod stosowną normę, a nie zajmować się wyjaśnieniem okoliczności faktycznych sprawy. Na mocy art. 81 Ordynacji podatkowej podatnicy mają prawo do złożenia skorygowanej deklaracji. Nie oznacza to jednak, że organ nie może zakwestionować złożonej korekty deklaracji i wydać decyzję określającą podatek w innej wysokości niż zadeklarowana.

Nie można przy tym uznać zarzutu firmy, że skoro podatnik złożył korektę deklaracji, odmienną w treści od pierwotnej, to bez przeprowadzenia postępowania dowodowego nie można było uznać danych zawartych w pierwotnej deklaracji za dowód okoliczności w niej ujawnionych. W ocenie sądu, zasadnie organy podatkowe dokonując oceny deklaracji określiły spółce  podatek od nieruchomości przyjmując za prawidłową deklarację pierwotną.