[b]Prowadzę firmę transportową. Płacę podatek liniowy. W 2008 r. kupiłem samochód osobowy w celu dalszej odsprzedaży (jednorazowo zaliczyłem go do kosztów uzyskania przychodów). W związku z brakiem zainteresowania kupujących ten samochód w międzyczasie wykorzystywałem do własnej działalności. Minął rok i nie udało mi się go sprzedać. Postanowiłem zostawić go sobie i wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Jak prawidłowo powinienem to zrobić pod względem ujęcia w księdze przychodów i rozchodów, jak również rozliczenia podatkowego?[/b]

Wydatki na zakup składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej co do zasady nie mogą być jednorazowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Lecz w opisanej sytuacji, w związku z planami rychłej sprzedaży samochodu, czytelnik miał prawo tak postąpić, przewidywany okres użytkowania pojazdu był bowiem nie dłuższy niż rok (zob. art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT).

Gdy podatnik ze względu na przewidywany okres używania samochodu równy lub krótszy niż rok nie zaliczy go do środków trwałych, a faktyczny okres użytkowania samochodu przekroczy rok, to wówczas, zgodnie z art. 22e ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o PIT, zobowiązany jest w pierwszym miesiącu, w którym ten rok upłynął, zaliczyć go do środków trwałych w cenie nabycia i zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy.

Co do zasady więc należy wyksięgować różnicę kosztów, wykazać ją w zeznaniu i zapłacić od tej różnicy stosowne odsetki naliczone do dnia, w którym okres używania samochodu przekroczył rok (art. 22e ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT).

[i]Autor współpracuje z Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]