Służy też temu zastosowanie wyższych (w tym indywidualnych) stawek amortyzacyjnych.

[srodtytul]Odpisz jednorazowo w koszty[/srodtytul]

Nie zawsze nakłady inwestycyjne musimy amortyzować. Realizując własne inwestycje budowlane (np. stację benzynową), inwestorzy często są zobowiązani do poprawy infrastruktury miejskiej, np. modernizacji drogi czy budowy estakady. Nakłady takie nie będą podwyższać wartości początkowej inwestycji, lecz zgodnie z powszechną opinią organów skarbowych można je jednorazowo zaliczyć do kosztów podatkowych (zob. np. [b]interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 17 czerwca 2008 r., IP-PB3-423-505/08-2/JG, pismo Ministerstwa Finansów z 14 lipca 2006 r., DD6-8213-43/WK/06/249)[/b].

[ramka][b]Przykład[/b]

Warunkiem uzyskania przez spółkę Gamma pozwolenia na budowę biurowca w centrum miasta jest budowa przejścia podziemnego dla pieszych, które ułatwi organizację ruchu w okolicach biurowca. Wydatki poniesione przez Gammę na wybudowanie przejścia podziemnego nie są inwestycją w obcym środku trwałym, bo Gamma nie posiada tytułu prawnego do jego użytkowania. Ponieważ jednak mają one wpływ na uzyskiwanie przychodów przez Gammę, choć nie wiążą się z przychodami konkretnego okresu, należy potraktować je jako koszty pośrednie. Zatem mogą być zaliczone jednorazowo do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT).[/ramka]

[ramka][b]Przykład[/b]

Zakład produkcyjny spółki Sigma jest usytuowany w pobliżu drogi gminnej. Stan techniczny drogi jest zły, a w budżecie gminnym nie ma środków na poprawę jej funkcjonalności. Sigma sfinansowała modernizację drogi gminnej na odcinku bezpośrednio prowadzącym do jej zakładu. Korzystanie z drogi jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa (transport surowców i produktów, wizyty kontrahentów etc.). Sigma może zaliczyć te nakłady jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów (tak też np.[b] interpretacje Izby Skarbowej w Warszawie z 3 marca 2008 r., IP-PB3-423-531/07-3/DG, i Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 października 2007 r., ILPB1-415-47/ 07-2/GM)[/b].[/ramka]

[srodtytul]Wyodrębnij składniki majątkowe[/srodtytul]

Jeżeli nabyte lub wytworzone w ramach inwestycji budowlanej składniki majątkowe spełniają definicję środka trwałego, to należy wyodrębnić je z nieruchomości budynkowej i amortyzować odrębnie. Zastosujemy do nich wyższe stawki amortyzacyjne niż dla budynków niemieszkalnych (dla których zasadniczo właściwa jest stawka 2,5 proc. rocznie). W konsekwencji część wydatków na realizację inwestycji zostanie zaliczona wcześniej do kosztów uzyskania przychodu, co pozwoli przesunąć obciążenia podatkowe w czasie (zob. też DF z 19 lutego 2009 r., „[link=http://www.rp.pl/artykul/265038.html]Opóźnij moment powstania przychodu, przyspiesz rozliczenie kosztów[/link]”).

Z nieruchomości budynkowych można wydzielić liczne składniki majątkowe, które mogą być odrębnymi środkami trwałymi, niezależnie od tego, że zostały one połączone w sposób przejściowy (nietrwały) z budynkiem. Przypomnijmy, że środkiem trwałym są „stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania składniki majątkowe (w tym budynki czy budowle) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą” (art. 16a ustawy o CIT).

Przy ustalaniu wartości początkowej inwestycji należy też uwzględniać, że wielu kosztów nie zaliczamy do kosztów wytworzenia. W szczególności chodzi o: koszty ogólnego zarządu, koszty sprzedaży oraz pozostałe koszty operacyjne i koszty operacji finansowych, zwłaszcza odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

[ramka][b]Przykład[/b]

Alfa spółka z o.o. wybudowała nowoczesną halę magazynową, wyposażoną w liczne urządzenia, takie jak: instalacja wentylacyjno-klima- tyzacyjna, alarmowa, regały itp. Ustalając wartość początkową hali Alfa wyodrębniła nakłady ściśle związane z jej wybudowaniem (amortyzowane według stawki 2,5 proc. rocznie) oraz wydatki na nabycie i montaż poszczególnych urządzeń (niezwiązanych trwale z budynkiem), np. instalacji wentylacyjno-klimatyzacyjnej (kwalifikowanej do rodzaju 653 „urządzenia klimatyzacyjne” KŚT, dla której stosuje się stawkę 10 proc.), regałów (kwalifikowanych w podgrupie 80, rodzaju 808 „narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie” KŚT, amortyzowanych według stawki 20 proc.).[/ramka]

[srodtytul]Zastosuj indywidualne stawki [/srodtytul]

Dla budynków lub budowli będących tzw. środkami trwałymi używanymi lub ulepszonymi, pierwszy raz wprowadzonymi do ewidencji środków trwałych, można skracać okres amortyzacji i ustalać indywidualną stawkę zgodnie z art. 16j ustawy o CIT. Trzeba jednak wykazać, że przed nabyciem były wykorzystywane przez co najmniej 60 miesięcy, względnie przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki na ich ulepszenie wynosiły co najmniej 30 proc. wartości początkowej. Okres amortyzacji nie może być jednak krótszy niż określony ustawowo, np. dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna wynosi 2,5 proc. rocznie, może wynosić 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania pierwszy raz do używania, nie mniej jednak niż dziesięć lat.

[ramka][b]Przykład[/b]

Beta sp. z o.o. kupiła budynek biurowy, który był wcześniej używany przez poprzedniego właściciela przez 20 lat.

Budynek ten może być zatem traktowany jako używany, dlatego okres amortyzacji Beta może ustalić na 20 lat (40 – 20 lat). Gdyby Beta kupiła 35-letni budynek biurowy, to okres jego amortyzacji wynosiłby dziesięć lat.[/ramka]

Warto też wiedzieć, że niektóre budynki mogą być amortyzowane przy zastosowaniu indywidualnych stawek przez okres jedynie trzech lat. Chodzi o budynki handlowo-usługowe (zaliczone do rodzaju 103 KŚT), a więc centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy i butiki, hale targowe, stacje paliw, stacje obsługi, a także inne budynki niemieszkalne (wymienione w rodzaju 109 KŚT), trwale związane z gruntem, takie jak: hotele, budynki krótkotrwałego zakwaterowania, schroniska, domki kempingowe, budynki zakwaterowania turystycznego.

[i]Autorzy są doradcami podatkowymi w Roedl, Jamroży, Majchrowicz-Bączyk, Smagowicz-Tokarz Kancelaria Prawna sp.k.[/i]