Pojęcie podwykonawca dla potrzeb VAT trzeba interpretować zgodnie z prawem budowlanym

Z powodu zmian w rozliczaniu VAT, które weszły w życie od 1 stycznia 2017 r., w przypadku świadczenia usług budowlanych wymienionych w poz. 2–48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, kluczowe staje się zdefiniowanie pojęcia „podwykonawca", którym posłużono się w art. 17 ust. 1h ustawy o VAT. Trzeba bowiem pamiętać, że jedynie usługi budowlane świadczone przez podwykonawcę powinny podlegać opodatkowaniu według zasad tzw. odwrotnego obciążenia. Oznacza to, że VAT powinien być wykazany przez nabywcę usług, a nie przez ich wykonawcę. Dotychczas zarówno w orzecznictwie sądowym, jak również w interpretacjach indywidualnych dominowało odwoływanie się do definicji podwykonawcy zaczerpniętej z języka potocznego. Niestety taki sposób wykładni przepisów częstokroć prowadził do zaskakujących rezultatów, czego znakomitym dowodem było np. refakturowanie na najemców usług nabywany przez inwestora. W takich przypadkach uznawano bowiem, że dotychczasowy inwestor staje się generalnym wykonawcą, a generalny wykonawca pełni rolę podwykonawcy. Organy podatkowe kwestionowały w takiej sytuacji fakturę z VAT wystawioną na rzecz inwestora, uznając że powinna być wystawiona bez tego podatku.