Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 kwietnia 2015 r. (II FSK 551/13, II FSK 552/13).
Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Dyrektor izby skarbowej, działający z upoważnienia ministra finansów (dalej: organ), wezwał podatnika do uzupełnia braków wniosku w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Przed upływem terminu spółka złożyła wniosek o jego przedłużenie. Organ nie zgodził się, wydając przy tym postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania w tej sprawie. Spółka zaskarżyła to postanowienie. Zarzuciła organowi błędną wykładnię art. 169 § 1 ordynacji podatkowej i podniosła, że sam brak przepisu normującego wprost możliwość przedłużenia omawianego terminu nie jest wystarczającym powodem do uznania jej wniosku za niedopuszczalny. Twierdziła, że jako wnioskodawca jest dysponentem postępowania, a ordynacja podatkowa nie zabrania wnioskowania o przedłużenie terminu do uzupełnienia braków.