W zakresie ustalania terminów podatkowych, w tym terminów składania deklaracji, zeznań oraz zapłaty podatku, do końca ubiegłego roku obowiązywała zasada wyrażona w art. 12 § 5 ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli ostatni dzień terminu przypadał na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, to za ostatni dzień terminu uważało się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy. Zasada ta nie budziła żadnych wątpliwości i była powszechnie stosowana przez podatników oraz płatników. Jeżeli zatem ustalony w przepisach podatkowych termin dla wykonania danej czynności przypadał na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy (np. niedzielę), to termin ten przesuwał się na dzień następujący po dniu lub dniach wolnych (np. na poniedziałek).
1 stycznia 2015 r. przepis ten został jednak znowelizowany i stał się źródłem istotnych wątpliwości wielu podatników dotyczących zakresu i możliwości stosowania w konkretnych przypadkach dotychczasowej reguły. Obecnie zasada ta jest wprawdzie utrzymana, ale nie w każdym przypadku ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Wynika to z dodanego w treści przepisu sformułowania mówiącego, że obowiązująca reguła dotycząca terminów jest stosowana, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej. W efekcie pojawiły się niepokojące opinie, jakoby w przypadku gdy ustawa podatkowa wyznacza termin końcowy dla wykonania konkretnej czynności, np. dla złożenia deklaracji VAT 7 i zapłaty wynikającego z niej podatku do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który zeznanie to jest składane, a termin ten w styczniu 2015 r. przypadał na niedzielę, to w aktualnym stanie prawnym znowelizowany art. 12 § 5 ordynacji podatkowej nie pozwala już na jego przesunięcie na kolejny dzień, a więc w tym przypadku na poniedziałek.
Pogląd ten nie jest jednak uzasadniony, co wynika zarówno z samego brzmienia omawianego przepisu ordynacji podatkowej, jak i ze stanowiska Ministerstwa Finansów. Przepis mówi bowiem jednoznacznie, że obowiązująca zasada w zakresie przesunięcia terminu na następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy ma charakter uniwersalny, a wyłączenie jej stosowania wymaga jednoznacznego uregulowania w ustawie podatkowej. I tak jest obecnie tylko w przypadku terminów wyznaczonych w art. 130c ust. 3 oraz art. 133 ust. 2a ustawy o VAT. Chodzi o terminy ustalone dla złożenia deklaracji VAT w procedurze szczególnej rozliczania VAT dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych świadczonych na rzecz osób niebędących podatnikami przez podmioty mające siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nieposiadające takiej siedziby w państwie członkowskim konsumpcji. W tym przypadku przepisy wyraźnie stanowią, że termin dla złożenia takiej deklaracji upływa również wtedy (i nie przesuwa się), gdy ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy. Przepisy te regulują obecnie jedyną sytuację, gdy nie obowiązuje reguła w zakresie przesunięcia terminu, na co zwraca uwagę w swoim komunikacie Ministerstwo Finansów. Oznacza to zatem, że dotychczasowe zasady ustalania upływu terminu, z wyjątkiem deklaracji składanych w powołanej procedurze szczególnej, obowiązują nadal i znajdują zastosowanie m.in. w stosunku do przekazywanych organom podatkowym krajowych deklaracji podatkowych, a także do ustalania terminu zapłaty podatku. Najbliższy – ustalony na 28 lutego (sobota) – termin dla złożenia informacji PIT-11, PIT8-C, IFT-1R czy rocznego obliczenia podatku PIT-40 za rok 2014 upłynie więc dopiero 2 marca, tj. w poniedziałek.
Autor jest doradcą podatkowym
