Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 18 czerwca 2013 r. (IPPB2/415-331/13-2/AS).

Spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie handlu. Planuje wprowadzić program lojalnościowy, którego uczestnicy otrzymają karty rabatowe pozwalające na tańsze zakupy w sklepach spółki.

Program przewidziany byłby dla osób, które mogłyby potencjalnie być stałymi klientami, tj. dla pracowników spółki, pracowników kontrahentów spółki oraz pracowników innych firm, którzy wykonują pracę w sąsiedztwie sklepów spółki. Każdy z uczestników otrzyma kartę, z której będą mogli korzystać również członkowie jego rodziny. Rabat byłby udzielany do momentu osiągnięcia w roku kalendarzowym ustalonego przez spółkę limitu (wykorzystanie limitu na każdej karcie byłoby monitorowane).

W związku z tym spółka zapytała, czy udzielenie wymienionym grupom osób rabatów będzie dla nich przychodem podlegającym opodatkowaniu, a w szczególności – czy pracownicy spółki w związku z otrzymanym rabatem uzyskają przychód ze stosunku pracy.

Spółka uważała, że rabat jest jedynie obniżeniem ceny towaru i jego udzielenie nie powoduje powstania przychodu po stronie otrzymującego rabat. Zdaniem spółki, w przypadku pracowników, przychodem ze stosunku pracy może być tylko takie świadczenie, które otrzymuje wyłącznie pracownik. Gdy spółka udziela takiego samego rabatu szerszemu kręgowi osób, nie można mówić o przychodzie ze stosunku pracy.

Organ zgodził się ze stanowiskiem spółki. Wskazał, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Skoro grono osób korzystających z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to przychód u uczestników programu nie powstanie.

Krzysztof Stoigniew Sieja

Krzysztof Stoigniew Sieja

Krzysztof Stoigniew Sieja konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Interpretacja wpisuje się w prezentowane od kilku lat stanowisko organów podatkowych, z którym niewątpliwie należy się zgodzić.

Rabat nie powoduje bowiem żadnego nieodpłatnego przysporzenia dla osoby go otrzymującej – wynika on z przyjętej przez firmę strategii handlowej i jeżeli jest kierowany do szerokiego grona osób, to cenę po rabacie można uznać za cenę rynkową.

Z kolei oferowanie pracownikom takich samych cen, jak innym osobom objętym programem lojalnościowym, nie powoduje po ich stronie powstania przychodu, gdyż nie zachodzi sytuacja, w której pracownik uzyskiwałby jakieś świadczenie jedynie z tytułu zatrudnienia u danego pracodawcy.

Inaczej sprawa ma się wtedy, gdy rabat oferowany jest jedynie pracownikom. Organy podatkowe traktują wówczas taki rabat jako świadczenie typowo pracownicze, a nie element akcji marketingowej. Sprzedaż towarów z rabatem tylko dla pracowników powoduje więc po ich stronie powstanie przychodu z tytułu otrzymania częściowo odpłatnych świadczeń (opodatkowaniu podlega różnica między ceną rynkową a ceną sprzedaży). Pracodawca będzie w takiej sytuacji zobowiązany (jako płatnik) do odpowiedniego zwiększenia przychodu pracownika.

Takie stanowisko zawarte zostało np. w interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 lutego 2013 r. (ILPB1/415-1139/12-2/AMN).

W tej sprawie spółka oferowała pracownikom rabat w tej samej wysokości, co innym osobom. Zasadnicza różnica polegała na tym, że rabat dla pracowników obowiązywał stale, natomiast promocje dla innych osób obowiązywały okresowo. Organ podatkowy słusznie uznał, że skorzystanie z rabatu w okresie, w którym będzie on dostępny dla szerokiego grona osób, nie będzie podlegało opodatkowaniu, natomiast w okresie, w którym będzie on dostępny tylko dla pracowników, będzie podlegał opodatkowaniu. Należy przy tym podkreślić, że opodatkowaniu podlega tylko faktycznie udzielony rabat (zakup towaru po niższej cenie), a nie samo przyznanie pracownikom prawa do korzystania z rabatów.

Warto również wskazać, że rabat udzielony w ramach programu przeznaczonego tylko dla pracowników nie będzie podlegał opodatkowaniu w sytuacji, gdy taki sam rabat (w takiej samej wysokości) będzie udzielony innym niż pracownicy osobom, w ramach innego programu lojalnościowego lub promocji.

Takie stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 14 stycznia 2010 r. (III SA/Wa 1683/09; wyrok prawomocny), orzekając w sprawie, w której spółka organizowała wiele programów lojalnościowych dla różnych grup osób. Rabat udzielany w każdym z tych programów miał tę samą wysokość, ale spółka zdecydowała się na zorganizowanie kilku programów, aby dać poszczególnym grupom osób poczucie, że mogą one korzystać z wyjątkowych przywilejów.

Ceny oferowane pracownikom po udzieleniu rabatu nie odbiegały zatem od cen oferowanych innym osobom otrzymującym rabat w tej samej wysokości, a „wyłączność" programu lojalnościowego dla pracowników miała charakter jedynie marketingowy, bowiem taki sam rabat można było uzyskać również nie będąc pracownikiem spółki. Sąd przyznał rację podatnikowi i wskazał, że udzielony pracownikom rabat nie będzie dla nich przychodem.