Wynika to z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.
Zwolnienie dotyczy zarówno jednostek publicznych, jak i niepublicznych – wystarczy, że są objęte systemem oświaty. Z art. 2 pkt 3a ustawy o systemie oświaty wynika, że obejmuje on placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.
Art. 3 pkt 17 tej ustawy mówi, że przez kształcenie ustawiczne należy rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.
Ponadto stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną. Na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.
Kolejnym warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest świadczenie usług w zakresie kształcenia i wychowania. Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że musi być spełniona zarówno przesłanka dotycząca kształcenia, jak i wychowania.
Tak też organy podatkowe w pierwszych miesiącach obowiązywania zmienionych przepisów je interpretowały (np. odpowiedź Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2011 r., IPPP3/443-1196/10-2/JK).
Dopiero po wydaniu przez ministra finansów interpretacji indywidualnej z 6 kwietnia 2011 r. (PT8/033/6/SBA/11/PT) nastąpiła zmiana ich stanowiska. Zgodnie z tą interpretacją nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania.
Zwolnieniem mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.
