O sposobie rozliczenia decydować będzie przede wszystkim to, czy pośrednik prowadzi w tym zakresie działalność gospodarczą, czy nie. Jeśli działalności gospodarczej nie prowadzi, jego wynagrodzenie jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W takim wypadku zaliczki na podatek (według stawki 19 proc.) pobiera płatnik, którym jest firma wypłacająca wynagrodzenie. Przychód pomniejsza o zryczałtowane 20-proc. koszty.
W tym wariancie – gdy pośrednik uzyskuje przychody z działalności osobistej – zapewne nie będzie podatnikiem VAT. Istotne jest, aby skonstruować umowę z nim w taki sposób, aby był związany z firmą postanowieniami co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Jeśli takie postanowienia w umowie będą przewidziane, to pośrednik nie będzie podatnikiem VAT.
Inaczej będzie, jeśli pośrednik prowadzi działalność gospodarczą. Wówczas jego wynagrodzenie jest przychodem z tej działalności. W tym wypadku firma wypłacająca prowizję nie jest płatnikiem. Z podatku dochodowego rozlicza się sam pośrednik.
Co do zasady będzie podatnikiem VAT dokumentującym sprzedaż fakturą. Może jednak korzystać ze zwolnienia podmiotowego i wtedy za swoją usługę wystawi rachunek.
