Zgodnie z art. 362 k.c., jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. Podkreślenia wymaga, iż przyczynieniem się jest każde zachowanie poszkodowanego pozostające w normalnym związku przyczynowym ze szkodą, za którą ponosi odpowiedzialność inna osoba. Z przyczynieniem się do szkody mamy zatem do czynienia wtedy, gdy na podstawie stanu faktycznego sprawy uzasadniony jest wniosek, że bez udziału poszkodowanego szkoda by nie powstała lub nie osiągnęłaby określonych rozmiarów. Wynika to z zasady, zgodnie z którą jeżeli poszkodowany swoim zachowaniem wpłynął na powstanie lub zwiększenie szkody, zasadne jest, by poniósł konsekwencje swego działania. Do zastosowania przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody konieczne jest stwierdzenie, iż jego zachowanie było obiektywnie nieprawidłowe.
Reasumując, aby określić możliwość wskazania przez zakład ubezpieczeń przyczynienia się poszkodowanego do powstałej szkody przy rozstrzyganiu zasadności dochodzonych roszczeń odszkodowawczych i tym samym zmniejszenia wysokości należnego odszkodowania, niezbędna jest ocena, czy działanie poszkodowanego pozostaje w adekwatnym związku przyczynowo-skutkowym z powstałą szkodą, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności, w jakich do wypadku doszło. Okoliczność, że pracownik był w stanie nietrzeźwym w chwili wypadku, nie stanowi sama przez się podstawy do przyjęcia, że przyczynił się do zaistnienia wypadku i szkody, a tym samym dla zmniejszenia należnego mu odszkodowania. Art. 362 k.c. można zastosować tylko w razie ustalenia, iż nietrzeźwość zatrudnionego przez pana firmę pracownika budowlanego miała wpływ na powstanie szkody lub zwiększenie jej rozmiaru.
Jaki jest czas na likwidację szkody
- Prowadzę działalność gospodarczą, w moim przedsiębiorstwie doszło do szkody, którą zgłosiłem ubezpieczycielowi. W jakim terminie powinienem się spodziewać odpowiedzi?
Kwestię terminu likwidacji szkody zgłoszonej z ubezpieczenia dobrowolnego oraz obowiązkowego określają odpowiednio art. 817 kodeksu cywilnego oraz art. 14 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
W przypadku ubezpieczenia dobrowolnego czas na likwidację szkody wynosi 30 dni. Gdyby jednak wyjaśnienie w tym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe (np. z uwagi na niekompletną dokumentację), świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, tj. od daty wpływu ostatniego dokumentu istotnego w sprawie. Jednak bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien wypłacić w terminie 30-dniowym (jeżeli na podstawie zgromadzonej dokumentacji możliwe jest przyjęcie odpowiedzialności za szkodę w tym terminie).
Podobne terminy obowiązują przy likwidacji szkody zgłoszonej z ubezpieczenia obowiązkowego, jednak termin likwidacji nie może przekroczyć 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. Bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien także wypłacić w terminie 30-dniowym.
Przykład
Szkoda została zgłoszona 1 stycznia 2015 r. Po upływie ustawowego 30-dniowego terminu na likwidację szkody, tj. 30 stycznia 2015 r., ubezpieczyciel pisemnie poinformował poszkodowanego o brakach w dokumentacji, które zostały uzupełnione 10 lutego 2015 r. (data wpływu do ubezpieczyciela). Zakład ubezpieczeń ma zatem 14 dni na analizę dokumentacji. Decyzję w sprawie musi wydać do 24 lutego 2015 r.
Autor jest specjalistą ds. prawnych, ICA Dalfi sp. z o.o. sp.k.
