Zezwalają na to:

Kiedy urodziny

Obowiązujące od 27 maja 2014 r. znowelizowane przepisy sprawiają jednak problemy interpretacyjne przy zatrudnieniu bezrobotnego, który ?w chwili podpisania umowy ?o pracę nie miał ukończonych 30 lat, ale wiek ten osiągnął ?w czasie obowiązywania umowy >patrz ramka. Według pierwszej interpretacji nie ma mowy o zwolnieniu pracodawcy ?z płacenia składek od momentu, kiedy bezrobotny już jako pracownik osiągnął 30. rok życia. To dla szefów niekorzystne stanowisko, gdyż zaangażowanie tego, kto za kilka miesięcy ukończy 30 lat, skracałoby roczny okres ulgi, np. do kilku miesięcy. Według drugiej interpretacji dla rocznego zwolnienia w FP wystarczy, aby bezrobotny nie miał ukończonych 30 lat przy podpisaniu umowy o pracę. Nie zmienia to jednak faktu, aby przez cały czas zwolnienia bezrobotny już jako pracownik spełniał kryterium wieku. Obecnie urzędy stosują interpretację korzystną dla zatrudniających – wystarczy, że skierowany w chwili podpisania umowy o pracę nie miał ukończonych 30 lat. Nie zmienia to jednak faktu, że prawo jest niejasne, a jego stosowanie zależy od niepewnej wykładni przepisów, a nie ich jednoznacznego brzmienia.

Bony i refundacja

Zwolnienie pracodawców ?z wymogu płacenia składki na FP generalnie pokazuje trend co do wsparcia walki z bezrobociem. Ustawodawca wprowadził wiele bonusów, z których mogą korzystać stawiający pierwsze kroki na rynku pracy lub mający na nim niewielki staż z powodu wieku. Osoby takie zostały uprzywilejowane. Przykładowo bezrobotnym do 25. roku życia powiatowy urząd pracy do czterech miesięcy od dnia rejestracji powinien przedstawić propozycję zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, odbycia przygotowania zawodowego dorosłych, zatrudnienia przy pracach interwencyjnych lub robotach publicznych albo w innej formie pomocy określonej w ustawie ?o promocji zatrudnienia.

Bezrobotni, którzy nie ukończyli 30. roku życia, mogą otrzymać bony: szkoleniowy, stażowy, zatrudnieniowy, na zasiedlenie. Na podstawie art. 60c ustawy ?o promocji zatrudnienia staroście wolno zrefundować pracodawcy koszty poniesione na składki na ubezpieczenia społeczne należne od niego za skierowanych do pracy bezrobotnych do 30. roku życia, którzy po raz pierwszy trafiają na etat.

O co chodzi

Przepisy sprawiające kłopoty interpretacyjne stanowią, że: „Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za skierowanych zatrudnionych bezrobotnych, którzy nie ukończyli 30. roku życia". Kłopoty wynikają stąd, że zwolnienie ściśle powiązano z przesłanką nieosiągnięcia wskazanego wieku. Brakuje w nim precyzującego zwrotu – „którzy w chwili zatrudnienia nie ukończyli 30. roku życia".