Aby dopuścić osobę do pracy, musi mieć ona aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 12 sierpnia 2010 r., II SA/Sz 542/10).
Art. 229 § 1 k.p. określa, kto przechodzi wstępne badania lekarskie >patrz ramka. Zwolnione są z nich osoby przyjmowane ponownie do pracy u pracodawcy na to samo stanowisko lub na to o takich samych warunkach pracy, na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy z tym samym pracodawcą. Aby jednak ich nie odbywać, pracownik musi mieć aktualne orzeczenie lekarskie, wydane po wizytach w czasie trwania poprzedniego angażu.
Na wstępne badania kieruje pracodawca. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (DzU nr 69, poz. 332 ze zm., dalej rozporządzenie) skierowanie powinno określać:
Koszty związane z przeprowadzeniem badań medycznych obciążają pracodawcę, na co wskazuje art. 229 § 6 k.p.
Zgodnie z § 3 ust. 4 i 5 rozporządzenia orzeczenie lekarskie potwierdzające badania wydawane jest w formie zaświadczenia. Jeden jego egzemplarz lekarz przekazuje pracownikowi, a drugi pracodawcy. Orzeczenie stwierdza:
Szef przechowuje zaświadczenia o przeprowadzeniu badań profilaktycznych. Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (DzU nr 62, poz. 286 ze zm.) nakazuje, aby w aktach osobowych pracownika była dokumentacja dotycząca przebytych badań lekarskich.
Kto musi umówić się na wizytę
W myśl art. 229 § 1 k.p. wstępne badania lekarskie przechodzą:
