Cały dzień. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni. Zachowuje przy tym prawo do wynagrodzenia (art. 188 k.p.). Taki przywilej przysługuje podwładnemu od dnia podjęcia obowiązków służbowych. Nie ma przy tym znaczenia ani to, w jakim miesiącu rozpoczął zadania, ani wymiar jego czasu pracy, ani rodzaj umowy o pracę (pamiętając, że przy zmianie pracy 2 dni opieki rocznie przysługują łącznie u wszystkich pracodawców).
Uprawnienia tego nie zwiększa liczba dzieci. Ten, kto wychowuje np. dwójkę do lat 14, nadal ma prawo do dwóch dni wolnego rocznie. Pracownik może je wykorzystać łącznie (2 kolejne dni) lub rozdzielnie (po jednym dniu).
Wolnego na opiekę nad dzieckiem udziela się w dniach kalendarzowych. Nie ma tutaj znaczenia wymiar czasu pracy – daje się je na dni robocze. Nie stosuje się tu odpowiednio zasady przypisanej jedynie do urlopów wypoczynkowych, zgodnie z którą udziela się ich w wymiarze godzinowym odpowiadającym planowanej w dniu wykorzystywania wypoczynku liczbie godzin pracy (art. 1542 § 1 k.p.).
Ponadto zwolnienie rodzic dostaje na dni robocze, bez względu na wymiar pracy w tej dniówce. Nie można go zatem dać na część dnia nawet, gdy zaplanowano mu wtedy pracę ponad 8 godzin.
Zasadniczo szef powinien uwzględnić wniosek pracownika o to zwolnienie w terminie przez niego wskazanym. Nie jest to jednak bezwzględny nakaz. Z ważnych powodów, np. zakłócenia funkcjonowania firmy, podwładny musi liczyć się z odmową. Nie można przyjąć, że szef w każdej sytuacji udziela wolnego wtedy, kiedy chce pracownik. Jednak w miarę możliwości powinien przychylić się do jego wniosku ze względu na szczególny cel ustanowienia tego uprawnienia rodzicielsko-pracowniczego.
Za czas tego wolnego podwładny ma prawo do wynagrodzenia obliczanego jak to za urlop wypoczynkowy. Przy jego ustalaniu stosuje się zasady dotyczące wynagrodzenia za urlop. Z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy lub okres niewykonywania pracy. Przesądza o tym § 5 rozporządzenia MPiPS z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w kodeksie pracy (DzU nr 62, poz. 289 ze zm.).
