Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości ogłosiła konkurs na dofinansowanie projektów wpisujących się w cele i założenia  działania 1.3 „Wspieranie innowacji” programu „Rozwój Polski wschodniej”.

Pula środków, jaka została zarezerwowana na jego realizację, ma służyć wsparciu działalności badawczo-rozwojowej. O dotacje mogą ubiegać się jednostki samorządu terytorialnego, instytucje działające na rzecz rozwoju gospodarczego oraz bezpośrednio także przedsiębiorcy.

Co więcej dotyczy to wszystkich firm. Nie ma więc znaczenia, czy przedsiębiorca należy do grupy mikro- czy dużych firm. Jedynym warunkiem jest prowadzenie działalności, w którymś z województw objętych tym programem.

Rozwój Polski wschodniej

Program ten obejmuje swoim zasięgiem pięć województw Polski północno-wschodniej, wschodniej i południowo-wschodniej.

Dlatego o wsparcie w ramach opisanego konkursu mogą ubiegać się przedsiębiorcy z regionów: warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, lubelskiego, świętokrzyskiego i podkarpackiego.

Ważne informacje

Nabór wniosków będzie prowadzony od 1 grudnia 2011 do 31 stycznia 2012. Jednak Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości zastrzega sobie prawo do wcześniejszego zakończenia konkursu, jeżeli wartość pomocy, o jaką będą ubiegać się przedsiębiorcy, przekroczy możliwości budżetowe. A do podziału w ramach tego konkursu jest ponad 171 mln zł.

Wnioski o dofinansowanie należy dostarczyć do siedziby PARP lub przesłać je za pomocą specjalnej aplikacji (www.ePUAP.gov.pl). Oficjalne ogłoszenie o rozpoczęciu konkursu, regulamin prowadzenia naboru wniosków, instrukcja jego przygotowania oraz kryteria decydujące o wyborze projektów zostały opublikowane na stronie www.porpw.parp.gov.pl.

Prawdziwą barierą, szczególnie dla mikro- i małych firm, może być jedynie minimalna wartość projektu, która powinna przekraczać 12 mln zł.

Jednocześnie nie chodzi tu o wsparcie jakichkolwiek innowacyjnych inwestycji, lecz tylko  takich, które pozwolą firmie na rozwinięcie działalności badawczej i rozwojowej. Efektem może być oczywiście opracowanie nowoczesnych produktów lub usług, wdrożenie ich do produkcji i ostatecznie sprzedaż na rynku. Jednak nie te elementy są w tym wypadku przedmiotem dofinansowania.

Dwa z trzech

Zatem o jakie dokładnie projekty tu chodzi? Spójrzmy na przepisy, zgodnie z którymi PARP organizuje, rozstrzyga konkurs i udziela dotacji.

Jest to rozporządzenie ministra rozwoju regionalnego w sprawie udzielania przez PARP pomocy finansowej na wyposażenie, tworzenie zaplecza B+R oraz przygotowanie terenów inwestycyjnych w ramach programu „Rozwój Polski wschodniej” (DzU z 2009 r. nr 34, poz. 271).

Zgodnie z jego § 3 PARP ma prawo przyznać grant na realizację projektów polegających na:

• budowie obiektów i realizacji innych robót budowlanych w obiektach przeznaczonych na prowadzenie w sposób ciągły badań naukowych lub prac rozwojowych oraz wyposażenie tych obiektów. Pomoc ta nazywana jest „wsparciem na wyposażenie”;

• tworzeniu infrastruktury zaplecza badawczo-rozwojowego w przedsiębiorstwach, zwanego „wsparciem na tworzenie zaplecza B+R”;

• przygotowaniu terenów do działalności inwestycyjnej związanej z parkami i inkubatorami lub przygotowaniu terenów inwestycyjnych na potrzeby stworzenia obszarów produkcyjnych oraz stref nowoczesnych usług. Ten rodzaj pomocy nazywany jest „wsparciem na przygotowanie terenów inwestycyjnych”.

Od razu należy zaznaczyć, że bieżący konkurs obejmuje tylko dwa pierwsze typy projektów. Dla przedsiębiorców i tak najbardziej istotny jest drugi z nich, czyli wymienione „wsparcie na tworzenie zaplecza B+R”.

To przede wszystkim ono jest  dedykowane indywidualnym przedsiębiorcom, którzy działając samodzielnie, chcieliby rozbudować lub stworzyć od podstaw własny dział poświęcony prowadzeniu prac badawczych i rozwojowych. I w tym upatrują swojej szansy na poprawę pozycji konkurencyjnej.

Na grunt i patent

Co wolno sfinansować w ramach uzyskanego grantu? Kwestie te, podobnie jak wszędzie tam, gdzie występuje zjawisko pomocy publicznej, w tym tej finansowanej ze środków europejskich, reguluje pojęcie kwalifikowalności.

To właśnie wyłącznie wydatki kwalifikowane mogą być przedmiotem zaliczki lub późniejszej refundacji. W przypadku wymienionego rozporządzenia katalog takich kosztów wymieniony jest w § 9. I tak przedsiębiorcy wolno do nich zaliczyć wydatki przeznaczone lub poniesione m.in. na:

• nabycie gruntu lub nieruchomości zabudowanej z zamiarem rozbiórki budynków do wysokości 10 proc. łącznej kwoty wszystkich wydatków kwalifikowanych,

• nabycie budynków lub budowli (trzeba wykazać, że zakup taki jest niezbędny do osiągnięcie celów projektu),

• czynsz lub dzierżawę gruntów, budynków bądź budowli,

• przygotowanie terenu pod budowę, w tym prace geodezyjne,

• nabycie wartości niematerialnych i prawnych w formie patentów, licencji, know-how lub innej nieopatentowanej wiedzy technicznej (w przypadku zakupu takich wartości trzeba spełnić pewne dodatkowe kryteria; przykładowo muszą one podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o rachunkowości, stanowić aktywa przedsiębiorcy przez określony czas i być wykorzystywane wyłącznie na cele projektu),

• zarządzanie projektem (np. zakup i instalacja odpowiednich systemów informatycznych wspomagających takie zarządzanie, wynagrodzenia osób bezpośrednio zaangażowanych w realizację przedsięwzięcia, koszty ogólne, jak zakup usług telekomunikacyjnych, komunalnych, ogrzewania, dostawa mediów); koszty zarządzania projektem nie mogą przekroczyć 3 proc. całkowitych wydatków kwalifikowanych,

• przygotowanie dokumentacji niezbędnej do realizacji projektu (studium wykonalności, raport o oddziaływaniu na środowisko, dokumentacja techniczna, dokumentacja przetargowa, analizy oraz ekspertyzy związane z realizacją inwestycji),

• nadzór na robotami budowlanymi,

• zakup sprzętu i wyposażenia, w szczególności koszt instalacji i montażu, niezbędnych szkoleń do obsługi urządzeń, odbioru urządzeń, transportu, ubezpieczenia, certyfikacji, testów, zakupu materiałów eksploatacyjnych niezbędnych do przetestowania i uruchomienia urządzeń,

• zakup usług księgowych i prawnych, przeprowadzenie audytu.

Jak wynika z tego zestawienia, zakres kosztów kwalifikowanych został potraktowany szeroko, dając tym samym duże możliwości inwestycyjne. Wolno do nich dodać także wydatki związane z obowiązkową promocją projektu, czyli informowania społeczeństwa o tym, że projekt jest realizowany dzięki unijnemu wsparciu.

Pomoc może być udzielana jako regionalna pomoc inwestycyjna oraz w trybie tzw. pomocy de minimis. W przypadku tej pierwszej intensywność wsparcia zależy od wielkości firmy ubiegającej się o dotację (mikro, mała, średnia czy duża) i może stanowić od 50 proc. do 70 proc. poniesionych kosztów.

Dla pomocy de minimis obowiązuje maksymalny limit, który wynosi 200 tys. euro (100 tys. euro dla firm z sektora transportu drogowego).