W tym wypadku wchodzi w grę koszt zwiększonej absencji chorobowej polegający np. na wykazaniu niższej produktywności niepełnosprawnego. Szacujemy ją, porównując średnie absencje chorobowe pracowników niepełnosprawnych i pozostałych w tym samym okresie sprawozdawczym, tj. kiedy byli na zasiłku chorobowym. Wynika tak z najnowszego stanowiska pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych. To zwrot o 180 stopni, gdyż niedawno jego biuro odmawiało prawa do ryczałtu w takiej sytuacji.
Wyliczając teraz najniższy pułap intensywności pomocy w poz. 38 [b]dokumentu INF-D-P oraz 46 INF-U-P[/b], ryczałt ustalamy za miesiące, kiedy ponieśliśmy koszty związane z jego zatrudnianiem. Chodzi o koszty wymienione w § 4 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=250621]rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 13 grudnia 2007 r. w sprawie udzielania pomocy pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne oraz osobom niepełnosprawnym wykonującym działalność gospodarczą i rolniczą (DzU nr 240, poz. 1756 ze zm.)[/mail]
[ramka][b]Przykład 1[/b]
Zakład pracy chronionej zatrudnia niepełnosprawną panią Joannę od początku 2007 r. Przebywała na zasiłku chorobowym od 1 stycznia do 29 lutego 2008 r. W tym czasie absencja chorobowa pracowników niepełnosprawnych wynosiła 30 proc., pozostałych 2 proc. Firma poniosła więc za te dwa miesiące zwiększone koszty absencji chorobowej pani Joanny, które wynikają z jej niższej produktywności. Może więc naliczyć ryczałt za styczeń i luty br., a więc za dwa miesiące zwiększonej absencji chorobowej pani Joanny. [/ramka]
[ramka][b]Przykład 2[/b]
Pan Jan, niepełnosprawny pracownik, korzysta z półrocznego urlopu bezpłatnego. W tym czasie zakład zmodernizował jego stanowisko pracy, tak by pan Jan nie musiał pokonywać schodów. Zdaniem biura zasadniczo w trakcie urlopu bezpłatnego nie ponosimy podwyższonych kosztów zatrudnienia niepełnosprawnego. Dlatego nie ustalamy za te okresy ryczałtu. Wyjątkiem są koszty adaptacji pomieszczeń, jak w opisanej sytuacji, uprawniające do naliczenia ryczałtu za miesiące, kiedy je ponieśliśmy.[/ramka]
[b]Reasumując: ministerstwo pozwala w wyżej opisanych okolicznościach wyliczać ryczałt za pracownika będącego na zasiłku chorobowym lub urlopie bezpłatnym. Nakazuje jednak pracodawcom, którzy wybrali metodę ryczałtową, udowodnić wystąpienie podwyższonych kosztów zatrudnienia w tych miesiącach.[/b]
W praktyce będzie to wyglądało tak, że po powrocie zatrudnionego do pracy wykażemy w poz. 37 [b]druków INF-D-P i INF-U-P [/b]metodę ryczałtową, a w swoich dokumentach zaznaczymy poniesienie np. w styczniu i lutym kosztów zwiększonej absencji chorobowej uprawniających do ryczałtu.
[ramka][b]Przykład 3[/b]
Niepełnosprawny w stopniu lekkim, zatrudniony na pełnym etacie od 2007 r. w zakładzie pracy chronionej, był od 1 stycznia do 29 lutego 2008 r. na zasiłku chorobowym płatnym przez ZUS. W marcu otrzymał 1126 zł wynagrodzenia. Składka wypadkowa wynosi 1,2 proc., a pracodawca wybrał formę wyliczania podwyższonych kosztów ryczałtem dla tej osoby. Wyliczył za te dwa miesiące koszty zwiększonej absencji chorobowej, a więc ryczałt może ustalić narastająco. Najniższy pułap intensywności pomocy od stycznia do marca ustala następująco w pierwszym formularzu INF-D-P wysyłanym za marzec do 20 kwietnia:
- ryczałt (3 x 374,40 zł) + 311,56 zł składki za marzec = 1434,76 zł
- koszty płacy za trzy miesiące 0 zł za styczeń + 0 zł za luty + 1126 zł + 174,08 zł składek od pracodawcy = 1300,08 zł
Najniższy pułap intensywności pomocy za marzec to koszty płacy, czyli 1300,08 zł. Przy tak wyliczonym ryczałcie kwota w poz. 50 wynosi 468 zł.[/ramka]
Jeśli wyliczaliśmy już ryczałt narastająco w opisany sposób za wszystkie miesiące, kiedy pracownik był w zatrudnieniu, nie popełnialiśmy błędu. Musimy jednak pamiętać o udowodnieniu wystąpienia podwyższonych kosztów i zrobienia stosownej adnotacji w dokumentach tego pracownika w tych miesiącach, kiedy np. był na zasiłku chorobowym lub urlopie bezpłatnym.
