Pracodawcy zatrudniający niepełnosprawnych wliczają do stanu zatrudnienia także osoby wykonujące pracę nakładczą. Jest to możliwe, jeśli ich wynagrodzenie jest równe przynajmniej: minimalnej pensji, gdy chałupnictwo stanowi ich jedyne źródło wynagrodzenia, bądź połowie płacy minimalnej – w pozostałych wypadkach. Ten sposób może być stosowany wyłącznie wówczas, gdy jasno to wynika z przepisów, m.in. podczas ubiegania się o status zakładu pracy chronionej. Tak twierdzi pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych.
W odpowiedzi na zapytanie Polskiej Organizacji Pracodawców Osób Niepełnosprawnych, czy możliwa jest wykładnia rozszerzająca, wyjaśnia, że nieuprawnione jest wliczanie chałupników do zatrudnienia na potrzeby udzielania ulg we wpłatach na PFRON dla pracodawców, którzy sami nie zatrudnią osób z niepełnosprawnością, ale kupują usługę lub produkty w zakładzie pracy chronionej.
Każdy uprawniony sprzedający, o którym mowa w art. 22 ustawy o rehabilitacji zawodowej, bez względu na to, czy działa na otwartym czy na chronionym rynku pracy, powinien ustalać stan zatrudnienia, wliczając do niego pracowników w rozumieniu art. 2 kodeksu pracy. Z art. 28 ust. 3, który dotyczy chałupników, wynika bowiem, że dotyczy on jedynie obliczania stanu zatrudnienia na potrzeby uzyskania statusu zakładu pracy chronionej. Nie można stosować wykładni rozszerzającej.
Oznacza to, że do zatrudnienia na potrzeby ustalania ulg we wpłatach na PFRON pracodawca wlicza wyłącznie osoby, które pracują u niego na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru lub mianowania. Pominięto tu nie tylko chałupników, ale wszystkie osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych.
Ustawa o rehabilitacji zawodowej dopuszcza natomiast wliczanie chałupników podczas przyznawania miesięcznego dofinansowania do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Tak wynika z art. 26b ust. 3 ustawy.
