Nie.

Jak stanowi art. 97 § 1 k.p., obowiązku wydania świadectwa pracy nie wolno uzależniać od uprzedniego rozliczenia się pracownika z posiadanego mienia lub dokumentów.

W razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony szef wydaje świadectwo w dniu zakończenia angażu. Należy to przekazać bezpośrednio pracownikowi albo osobie pisemnie przez niego upoważnionej. Jeżeli nie byłoby to możliwe, dokument ma mu być przesłany w ciągu 7 dni od zakończenia pracy.

Jeśli pracownik nie uzyska świadectwa, może dochodzić w sądzie jego wydania. Po korzystnym wyroku jego realizacja nastąpi w drodze egzekucji sądowej świadczeń niepieniężnych. Sąd może wtedy przymusić szefa, aby wydał ten dokument, wymierzając mu odpowiednią grzywnę. A gdyby to okazało się nieskuteczne, nałoży karę aresztu nawet do 6 miesięcy (art. 1053 kodeksu postępowania cywilnego).

Złamanie wymogu wydania dokumentu o przebiegu zatrudnienia jest też wykroczeniem przeciwko prawom pracownika i podlega grzywnie od 1 tys. zł do 30 tys. zł. Rozstrzygnięcie w takiej sprawie sąd wydaje na podstawie wniosku złożonego przez inspektora pracy. Wykroczeniem nie jest natomiast wadliwe sporządzenie tego dokumentu.

Poza sankcją karną szef naraża się dodatkowo na odpowiedzialność odszkodowawczą. Roszczenie takie przysługuje pracownikowi w związku z tym, że nie wydano mu w terminie lub wydano niewłaściwe świadectwo pracy. Kwota, jaką może otrzymać, jest ograniczona do wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z powodu braku lub nieprawidłowego dokumentu, maksymalnie jednak do 6 tygodni. To pracownik musi wykazać, że niemożność znalezienia pracy zależała właśnie od tego.

Kwestii odszkodowania należnego pracownikowi przyglądał się też Sąd Najwyższy. W wyroku z 13 października 2004 r. (II PK 36/04) rozstrzygnął, że pracownik może dochodzić od pracodawcy naprawienia szkody wyrządzonej tym, że nie wydał mu w terminie lub wydał niewłaściwe świadectwa pracy również innej niż utrata zarobków w związku z pozostawaniem bez zajęcia. W takim wypadku stosuje się ogólne zasady odpowiedzialności odszkodowawczej z kodeksu cywilnego.

podstawa prawna: rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (DzU nr 60, poz. 282 ze zm.)

podstawa prawna: art. 97 i 99 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r., nr 21, poz. 94 ze zm.)