O tym, czy w ogóle przeprowadzić likwidację, decydują sami wspólnicy. Ustawodawca wymaga od nich pewnej aktywności.
Jeśli wspólnicy nie postanowią inaczej, likwidację trzeba będzie przeprowadzić według zasad określonych w kodeksie spółek handlowych. Odpowiedzialni za nią są wówczas właśnie wspólnicy. To oni są likwidatorami, tyle że wolno im zmienić tę zasadę i powołać na likwidatorów tylko niektórych spośród siebie albo nawet osoby spoza swego grona. Uchwała taka wymaga jednomyślności, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.
W toku likwidacji należy zakończyć bieżące interesy spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki. Nowe interesy wolno podejmować jedynie wtedy, gdy jest to niezbędne do ukończenia spraw w toku. Więcej o likwidacji pisaliśmy m.in. w DF z 13 czerwca 2006 r. ([link=http://arch.rzeczpospolita.pl/a/rz/2006/06/20060613/200606130020.html]„Jak rozwiązać spółkę osobową”[/link]).
Warto pamiętać, że wspólnicy mogą uzgodnić inny niż likwidacja sposób zakończenia działalności spółki. W literaturze wymienia się ich przynajmniej kilka, np. wniesienie przedsiębiorstwa spółki do jakiegoś innego przedsięwzięcia gospodarczego czy podział jej majątku między wspólników. Takie rozwiązanie uzasadnione jest tym, że wspólnicy w spółce jawnej i tak odpowiadają swoim majątkiem za jej zobowiązania.
[i]Podstawa prawna:
- art. 67 i nast. kodeksu spółek handlowych ([link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=133014]DzU z 2000 r. nr 94, poz. 1037 ze zm.[/link]) [/i]
