Bez zagłębiania się w szczegóły, zacząć wypada od przypomnienia, iż zgodnie z Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r., organy ochrony konkurencji państw członkowskich UE (w tym UOKiK) otrzymały określone kompetencje do prowadzenia postępowań dotyczących naruszenia przepisów wspólnotowych w zakresie prawa konkurencji, w zakresie porozumień anty-konkurencyjnych oraz nadużycia pozycji dominującej. Unijny ustawodawca uznał, że jeśli naruszenie unijnych norm konkurencji jest mocno związane z danym Państwem Członkowskim to nie ma sensu, by postępowanie takie prowadziła sama KE, ale lepiej żeby zrobił to organ krajowy. W związku z tą zasadą, KE może odrzucić wniosek o wszczęcie postępowania dotyczącego wspominanych naruszeń unijnego prawa konkurencji, jeśli organ ochrony konkurencji Państwa Członkowskiego zajmuje się już taką sprawą.