W pierwszej kolejności warto podkreślić, że klauzulę siły wyższej stosuje się bardzo często – zarówno w relacjach z przedsiębiorcami, jak i konsumentami. Choć kodeks cywilny nie definiuje wprost tego pojęcia, a jedynie wspomina o nim w niektórych przepisach (np. art. 121 ust. 4 czy art. 435 kodeksu cywilnego), to brak ustawowej definicji rekompensuje orzecznictwo oraz literatura prawnicza.
Większość źródeł uznaje siłę wyższą za zdarzenie pochodzące z zewnątrz, nieuchronne i niemożliwe do przewidzenia, któremu nie można przeciwdziałać zwykłymi środkami. Najczęściej przytaczane przykłady to katastrofalne zjawiska naturalne (powodzie, pożary, trzęsienia ziemi), akty władzy publicznej uniemożliwiające wykonanie umowy po jej podpisaniu oraz zdarzenia o wyjątkowej skali społecznej czy politycznej, takie jak wojna, zamknięcie granic czy rozległe protesty.