Potwierdza to interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 marca 2021 r. (0111-KDIB1-1.4010.515.2020.2.NL).

Polska spółka kapitałowa (wnioskodawca)świadczy usługi reklamowe na rzecz polskich domów mediowych będących podmiotami powiązanymi. Usługi te są związane z realizacją kampanii internetowych na rzecz zewnętrznych klientów domów mediowych. Realizacja usług wymaga wykorzystania specjalistycznych narzędzi i technologii. Wynagrodzenie z tytułu usług miało różną formę: stawek jednostkowych według cennika, procentowej prowizji, wynagrodzenia ryczałtowego czy też stawek godzinowych pracowników zaangażowanych w realizację usług.

W celu uproszczenia bieżących rozliczeń pomiędzy stronami dom mediowy kupuje usługi od wnioskodawcy i odprzedaje je na rzecz zewnętrznych klientów, nie osiągając z tego tytułu zysku brutto (w ramach bieżących rozliczeń usługi reklamowe odprzedawane są przez dom mediowy po cenie nabycia od wnioskodawcy). Zyski z realizacji poszczególnych kampanii kumulowane są u wnioskodawcy. Następnie strony dzielą zysk z transakcji (pierwotnie rozpoznany przez wnioskodawcę) w sposób uwzględniający pełnione funkcje, angażowane aktywa oraz ponoszone ryzyka. Podział jest dokonywany poprzez noty uznaniowe wystawiane przez spółkę wnioskującą po zakończeniu roku kalendarzowego, kiedy są już dostępne niezbędne dane.

Wnioskodawca spytał czy strony powinny rozpoznać dla celów CIT podział zysku jako korektę cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT. Zdaniem wnioskodawcy rozliczenia z tytułu podziału zysku spełniają wszystkie wymogi przewidziane w ww. przepisie i tym samym stanowią korektę cen transferowych.

Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Zdaniem organu opisany przez wnioskodawcę mechanizm rozliczeń nie spełnia pierwszego punktu art. 11e ustawy o CIT, zgodnie z którym „w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego nie zostały ustalone warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane", a cena sprzedaży/nabycia usług jest wynikiem umownych warunków ustalonych pomiędzy stronami. Argument ten przytoczono w odniesieniu do kumulacji zysku przez spółkę wnioskującą, przy jednoczesnym ponoszeniu straty przez dom mediowy w ciągu roku. Trudno bowiem uznać za rynkową cenę usługi, której odprzedaż w ciągu roku nie prowadzi do realizacji zysku.

Ponadto, w opinii dyrektora KIS, opisany we wniosku podział zysku w rzeczywistości nie ma na celu dostosowania (w wyniku zaistnienia w trakcie roku bądź po jego zakończeniu okoliczności, które nie mogły być znane stronom transakcji podczas jej planowania) poziomu pierwotnie ustalonej ceny transferowej do poziomu zgodnego z zasadą ceny rynkowej. Będzie on miał w rzeczywistości na celu redystrybucję finalnego wyniku wypracowanego na kampaniach internetowych pomiędzy stronami według ustalonej proporcji. W konsekwencji, opisany podział zysku powinien zostać rozpoznany na zasadach ogólnych zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT.

Mateusz Paliszewski menedżer w Zespole Cen Transferowych EY

Komentowana interpretacja dotyczy możliwości traktowania mechanizmu określenia zyskowności stron transakcji po zakończeniu roku finansowego jako korekty cen transferowych w rozumieniu art. 11e ustawy o CIT i w konsekwencji ujęcia go w zeznaniu podatkowym za rok, którego to rozliczenie dotyczy. Interpretacja przepisów o korektach cen transferowych, które weszły w życie 1 stycznia 2019 r., budzi wątpliwości podatników. Pomocne mogą okazać się opublikowane 2 kwietnia 2021 r. objaśnienia Ministerstwa Finansów dotyczące korekty cen transferowych, które prezentują praktyczne przykłady interpretacji warunków z art. 11e ustawy o CIT. Analizując dotychczasowe interpretacje można zauważyć, że najczęściej organ odwołuje się w uzasadnieniu swojego stanowiska do dwóch kluczowych przesłanek o charakterze ekonomicznym wskazanych w art. 11e ustawy o CIT, tj.: 1) czy w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty niepowiązane; oraz 2) czy nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, wymaga korekty cen transferowych. Podobnie jest w analizowanym przypadku, gdzie dyrektor KIS stwierdził, że stosując metodę podziału zysku nie można uznać rozliczenia po zakończeniu roku finansowego za korektę cen transferowych, z uwagi na brak spełnienia kluczowych ekonomicznych przesłanek (opisanych powyżej). Organ powołał się na nie, twierdząc, że rozliczenia stosowane pomiędzy stronami w trakcie roku nie spełniały zasady ceny rynkowej. Nie wystąpiły też okoliczności, które nie były znane stronom transakcji w momencie jej planowania. Prowadzi to do konkluzji, że prawidłowe zastosowanie metody podziału zysku, ale również każdej innej metody weryfikacji ceny transferowej i możliwość potraktowania końcoworocznego mechanizmu określania finalnej dochodowości transakcji (lub dochodowości strony transakcji) jako tzw. korekty cen transferowych, wymaga stosowania w ciągu roku obrotowego rozliczeń, które można uznać za zgodne z tzw. zasadą arm's length. Nie wyklucza to przy tym możliwości przyjęcia w ciągu roku danych budżetowych, które mogą zostać skorygowane po zakończeniu roku do rzeczywistych wartości finansowych (np. interpretacja z 13 listopada 2020 r.: 0111-KDIB1-2.4010.365.2020.1.BD). Należy zatem pamiętać o regularnej weryfikacji założeń przyjętych na potrzeby stosowanej metody cen transferowych w rozliczeniach z podmiotami powiązanymi w celu stosowania rynkowych mechanizmów w ciągu roku obrotowego, a nie dopiero po jego zakończeniu. Warto zastanowić się czy stosowane w ciągu roku algorytmy cenowe / modele wynagradzania / mechanizmy rozliczeń pomiędzy podmiotami powiązanymi spełniają przesłankę o ich rynkowym charakterze. Przy obecnych przepisach w zakresie cen transferowych ignorowanie rynkowego aspektu mechanizmu rozliczeń w ciągu roku i działanie jedynie ex post po zakończeniu roku obrotowego może powodować problemy nie tylko co do możliwości rozliczania korekty cen transferowych, ale również przy dopełnianiu obowiązków dokumentacyjnych oraz w zakresie składania informacji o cenach transferowych (formularz TPR-C).