Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: I FSK 339/12) wydał pierwszy wyrok dotyczący opodatkowania VAT usług informatycznych związanych z obsługą kart płatniczych. Sąd nie podzielił stanowiska spółki, że takie czynności podlegają opodatkowaniu 23-proc. stawką VAT.

W ocenie NSA sporne w sprawie usługi: przetwarzania danych, informatyczne oraz oprogramowania, związane z techniczną obsługą kart płatniczych służą usłudze finansowej. Dlatego, jak wyjaśnił sędzia NSA Artur Mudrecki, obsługa informatyczna pieniądza elektronicznego w postaci kart płatniczych korzysta za zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Kanwą sprawy była interpretacja podatkowa, o którą wystąpiła spółka z branży informatycznej. Pierwotnie podatniczce zależało na przyznaniu, że świadczone przez nią usługi związane z obsługą tzw. plastikowego pieniądza są opodatkowane 23-proc. podstawową stawką VAT.

Sposób wykonania usług czy charakter usługodawcy nie wykluczają prawa do zwolnienia

Fiskus przychylił się do tego stanowiska. Stwierdził, że wskazane we wniosku usługi związane z techniczną obsługą kart płatniczych nie będą korzystały ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 40 i ust. 13 ustawy o VAT.

Nieoczekiwanie spółka zmieniła zdanie i zażądała potwierdzenia, że ma prawo do zwolnienia. Okazało się bowiem, że innym podmiotom z branży udało się uzyskać interpretacje potwierdzające prawo do zwolnienia analogicznych usług. Na fiskusie ta rozbieżność wrażenia nie zrobiła i odmówił zmiany wydanej na wniosek podatniczki interpretacji.

Spór trafił na wokandę sądu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie potwierdził stanowiska organu podatkowego. Uznał, że usługi świadczone przez skarżącą należy uznać za zwolnione z VAT.

WSA zauważył, że służą one realizacji transakcji finansowych za pomocą kart płatniczych. Dla klientów banków usługi te stanowią element transakcji realizowanych za pomocą kart płatniczych. W związku z tym stanowią one element usługi finansowej dostarczonej klientowi przez bank, rozumianej jako realizacja zapłaty za pomocą karty płatniczej lub innej czynności dokonywanej za pomocą tej karty.

W ocenie sądu I instancji ich związek z usługami realizowanymi przez bank jest bardzo silny. Tak bardzo, że gdyby bank chciał, mógłby je wykonywać samodzielnie i wówczas stanowiłyby one element usługi bankowej polegającej na realizacji transakcji finansowych dokonywanych za pomocą kart płatniczych. Jednocześnie są na tyle odrębne od właściwych bankowych transakcji dokonywanych za pomocą kart płatniczych, że mogą stanowić przedmiot odrębnej usługi.

NSA ostatecznie potwierdził stanowisko sądu pierwszej instancji.

Wyrok jest prawomocny.