Podatek od opłaty za licencję będzie niższy o połowę

[b]– Udziałowcem spółki z o.o. jest spółka mająca siedzibę w Luksemburgu. Udziałowiec ten posiada 30 proc. udziałów. Czy przekazywane mu opłaty za używanie znaku towarowego mogą korzystać ze zwolnienia od zryczałtowanego podatku w Polsce? [/b]– pyta czytelnik DF.

Opłaty za używanie znaku towarowego traktowane są jako należności licencyjne i opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zwolnienie, o które pyta czytelnik, może być stosowane dopiero od maja 2013 r. Do 30 czerwca 2009 r. należności licencyjne przekazywane do Luksemburga są objęte w Polsce ryczałtem według stawki 10 proc. Gdy zostaną przekazane po tej dacie, mogą być opodatkowane według stawki 5 proc.

[b]Obniżenie tej stawki dotyczy nie tylko należności licencyjnych przekazywanych do Luksemburga, ale także do Irlandii, Francji, Grecji, Włoch, Estonii, Łotwy, Finlandii, Hiszpanii, Portugalii, Rumunii, Słowenii oraz na Litwę, Węgry i Maltę.[/b]

[srodtytul]20 proc. według ustawy...[/srodtytul]

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych w Polsce przez zagranicznych podatników przychodów:

- z praw autorskich lub praw pokrewnych,

- z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw,

- z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego,

- za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego,

- za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20 proc. przychodów.

Tę regulację stosuje się jednak z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska, o czym stanowi art. 21 ust. 2.

[srodtytul]...i 10 proc. według umowy[/srodtytul]

W sytuacji, o której mowa w pytaniu czytelnika, zastosowanie będzie miała [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=58FD616FA22C0A7723FA879A927CFFD0?id=74197]konwencja między Rzecząpospolitą Polską i Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (DzU z 1996 r. nr 110, poz. 527)[/link].

Na podstawie jej art. 12 ust. 3 należności za używanie znaku towarowego traktowane są jako należności licencyjne. W rozumieniu tej umowy za „należności licencyjne” uważane są wszelkiego rodzaju wynagrodzenia uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kina i utworami nagranymi dla radia lub telewizji, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 konwencji należności licencyjne mogą być również opodatkowane w tym państwie, w którym powstały (w tym wypadku w Polsce), i zgodnie z ustawodawstwem tego państwa (Polski), ale podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 proc. kwoty brutto tych należności. Zatem opłaty za używanie znaku towarowego przekazywane ze spółki w Polsce do spółki w Luksemburgu opodatkowane są w Polsce według stawki 10 proc.

[srodtytul]Obowiązki płatnika[/srodtytul]

Podatek ten powinien być pobrany przez spółkę jako płatnika w dniu przekazania należności (do Luksemburga powinna być przekazana należność netto, po potrąceniu podatku). Tak wynika z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

[ramka][b]Przykład [/b]

Polska spółka z o.o. przekazuje w czerwcu 2009 r. spółce w Luksemburgu (posiadającej 30 proc. udziałów w spółce polskiej) opłatę za używanie znaku towarowego. W przeliczeniu na złote opłata ta wynosi 100 000 zł brutto. Od tej kwoty w momencie jej wypłaty spółka w Polsce jako płatnik powinna pobrać podatek w wysokości 10 proc., czyli 10 000 zł. Do Luksemburga przekazana zostanie kwota netto w wysokości równowartości 90 000 zł.[/ramka]

Z tym że zastosowanie stawki wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową) jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy spółka będąc płatnikiem przekazuje kwotę podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następnego po tym, w którym go pobrała na rachunek urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Ma też obowiązek przesłać nierezydentowi oraz temu urzędowi skarbowemu informacje (IFT-2R) o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następnego po tym, w którym dokonała wypłat. Na pisemny wniosek podatnika przekazuje taką informację (IFT-2) podatnikowi i urzędowi skarbowemu w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku (art. 26 ust. 3b). Nie zwalnia to jej z obowiązku sporządzenia IFT-2R po zakończeniu roku (art. 26 ust 3a).

W razie wcześniejszego zaprzestania prowadzenia działalności płatnik przekazuje te informacje w terminie do dnia zaprzestania działalności (art. 26 ust. 3c ustawy o CIT).

Na podstawie art. 26a ustawy o CIT w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następnego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, spółka jest obowiązana przesłać do urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych roczną deklarację (CIT-6R).

[srodtytul]Zwolnienie dla spółek z UE...[/srodtytul]

Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy o CIT ustawodawca przewiduje zwolnienie z podatku tych należności, gdy są wypłacane przez spółkę w Polsce spółce podlegającej w innym niż Polska państwie członkowskim UE opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Warunkiem tego zwolnienia jest, aby ta spółka posiadała bezpośrednio w kapitale spółki w Polsce nie mniej niż 25 proc. udziałów (akcji). Zwolnienie będzie również stosowane, gdy spółka w Polsce posiada bezpośrednio nie mniej niż 25-proc. udział w spółce w innym państwie UE, do której płacone są te należności, bądź inna spółka posiada bezpośrednio taki udział w kapitałach spółek w Polsce i innym państwie UE pomiędzy którymi przekazywane byłyby te należności.

Kolejny warunek jest taki, by udziały (akcje) w tej wysokości posiadane były nieprzerwanie przez okres dwóch lat (art. 21 ust. 4 ustawy o CIT). Przy czym okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) w tej wysokości może upływać po dniu uzyskania przez spółkę otrzymującą należności licencyjnych.

W razie niedotrzymania tego warunku spółka otrzymująca należności będzie obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, w wysokości 20 proc. przychodów, z uwzględnieniem umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska (art. 21 ust. 5 ustawy o CIT).

Wprowadzenie tych przepisów do ustawy było uzasadnione wdrożeniem:

- dyrektywy 2003/123/WE z 22 grudnia 2003 r. zmieniającej dyrektywę 90/435/EWG w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (DzUrz WE L 7 z 13 stycznia 2004 r.) oraz

- dyrektywy 2004/76/WE z 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 2003/49/WE w odniesieniu do możliwości stosowania przez niektóre państwa członkowskie okresów przejściowych dla stosowania wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich (DzUrz WE L 157 z 30 kwietnia 2004 r.).

[srodtytul]...dopiero w 2013 roku[/srodtytul]

Należy jednak zauważyć, że obecnie nie mają one praktycznego zastosowania i mogą wprowadzać w błąd. Zwolnienie to bowiem będzie obowiązywało dopiero od 1 lipca 2013 r. Tak wynika z art. 7 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C29DE2ACA5566FAC2F855B1AC266EF4B?id=175760]ustawy z 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (DzU z 2004 r. nr 254, poz. 2533)[/link].

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy podatek dochodowy od tych przychodów ustala się w wysokości:

- 10 proc. przychodów – od 1 lipca 2005 r. do 30 czerwca 2009 r.,

- 5 proc. przychodów – od 1 lipca 2009 r. do 30 czerwca 2013 r.

– jeżeli spełnione są łącznie wymienione wyżej warunki.

Oczywiście pierwszeństwo ma stawka wynikająca z umowy, jeżeli jest ona niższa.

Ponieważ jednak zawarte przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z innymi państwami członkowskimi UE nie przewidują opodatkowania należności licencyjnych stawką wyższą niż 10 proc., to do 30 czerwca 2009 r. przepisy te nie miały praktycznego zastosowania, bo i tak stawka 10 proc. mogła przysługiwać na podstawie umowy, a nie na podstawie powyższych przepisów.

[srodtytul]Obniżka stawki o połowę[/srodtytul]

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z innymi państwami członkowskimi UE przewidują opodatkowanie należności licencyjnych według stawki 5 proc. dla należności licencyjnych przekazywanych np. do Niemiec, Austrii, Holandii czy na Cypr. W przypadku tych państw obniżenie podatku od 1 lipca 2009 r. do 5 proc. nie ma znaczenia, bo i tak w tej wysokości pobierany jest na podstawie umów zawartych z tymi państwami.

Obniżka ta może być jednak istotna dla opodatkowania należności licencyjnych przekazywanych do państw członkowskich UE, z którymi zwarte umowy przewidują opodatkowanie tych należności według stawki 10 proc.

Od 1 lipca 2009 r. należności licencyjne przekazywane do tych państw (wymieniłem je na wstępie) mogą być opodatkowane według stawki 5 proc. (mimo że umowy zawarte z tymi państwami przewidują ich opodatkowanie według stawki 10 proc.). Zastosowanie obniżonej stawki zależy od spełnienia wyżej wymienionych warunków zawartych w art. 21 ust. 3 – 5 ustawy o CIT.

[ramka][b]Przykład [/b]

Polska spółka z o.o. przekazała w lipcu 2009 r. spółce w Luksemburgu opłatę za używanie znaku towarowego w równowartości brutto 100 000 zł. Spółka w Luksemburgu posiada 30 proc. udziałów w spółce w Polsce nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata oraz podlega w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów. Polska spółka z o.o. powinna pobrać od kwoty należności licencyjnej w momencie jej wypłaty podatek wysokości 100 000 zł x 5 proc. = 5000 zł. Do Luksemburga przekaże kwotę netto w równowartości 95 000 zł.[/ramka]